Σελίδες

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

Δεν τον αντέχω ! Είναι υπερκινητικός!

http://nohmatikh.wordpress.com/2013/04/24/%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%87%CF%89-%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83/
Ενα ακόμη αξιόλογο ιστιολόγιο που πρέπει να το έχετε στα αγαπημένα σας!


ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΤΕΧΩ! ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΣ!

Εδώ και κάποιες μέρες έχω την τύχη να βρίσκομαι μέσα σε τμήμα ένταξης του Δημοτικού σχολείου, παρακολουθώντας το μάθημα σε κάποια παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεςι με νοητική αναπηρία… Σήμερα ήταν η ημέρα κάποιων μαθητών από την Ε’ Δημοτικού, ο ένας εκ των οποίων δε στέκεται με τίποτα μέσα στο τμήμα και έχει διάγνωση ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα)…Δεν μπορώ άλλο μαζί του…Ήταν τα λόγια του εκπαιδευτικού του τμήματος ένταξης…Θα τους μάθαινε τα κλάσματα και πώς τα προσθέτουμε… Παρατηρούσα για ώρα το συγκεκριμένο μαθητή…Έκανε όση περισσότερη φασαρία μπορούσε με αποτέλεσμα να μην μπορούν και οι υπόλοιποι να παρακολουθήσουν! Διαπίστωσα όμως ότι όσο ο δάσκαλος τους εκνευριζόταν και το έδειχνε, τόσο περισσότερο αυτός συνέχιζε… Δε μιλούσα εγώ και τον άφηνα να συνεχίζει…Ο δάσκαλος του γινόταν όλο και χειρότερα και εκείνος το διασκέδαζε! Είχε φθάσει η ώρα να μάθουν τα κλάσματα και αυτός δεν έκανε τίποτα απολύτως! Τον πλησίασα λοιπόν, γονάτισα πλάι του, χάμω στο πάτωμα και του ψυθίρισα: μεγάλε δεν ξέρεις να το κάνεις; Ξέρω…Ήταν η απάντησή του και έπιασε αμέσως το μολύβι… Δυσκολευόταν όμως…Έλα να το κάνουμε μαζί να δεις ποσο εύκολο είναι του είπα…Το παιδί με κοίταξε καλά καλά…Θες;Του λέω…Ναι, θέλω να με βοηθήσετε μου απάντησε…Σταμάτησε αυτόματα να κάνει φασαρία και επικεντρώθηκε σε αυτό που του έδειχνα, μέχρι που το έμαθε. Όταν τον επιβράβευσα λοιπόν για την απόδοσή του και το είπα και στους αλλους, ο ίδιος ένιωσε περήφανος! Μου χαμογέλασε και αμέσως είδα ένα παιδί, το οποίο τα έκανε όλα για να τον προσέξουν.Ένα παιδί που με τον τρόπο του ήταν σαν να φώναζε: θέλω να είναι κάποιος πλάι μου μέχρι να τα καταφέρω μόνος μου. Ένα παιδί που δεν ήταν πια ο φασαριόζος της τάξης, ούτε ο πιο μάγκας, αλλά ο πιο αδύναμος, αυτός που είχε τη μεγαλύτερη ανάγκη από προσοχή!
Ξέρω καλά ότι το να έχει κανείς στην τάξη του ένα παιδί με υπερκινητικότητα και διάσπαση φαντάζει άθλος, αλλά πιστέψτε με αν το παλέψετε θα τα καταφέρετε! Είναι αυτά τα παιδιά που μέσα στην τάξη σας φωνάζουν με τον τρόπο τους να τα προσέξετε! Έχω ακούσει από πολλούς ότι έχουν πολλά παιδιά σε μια τάξη και δεν είναι εύκολο να δίνουν στο καθένα την ίδια προσοχή… Ναι, είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο! Είναι δουλειά μας να δίνουμε την απαραίτητη προσοχή στο καθένα από αυτά, ακόμα και αν έχουμε πολλά παιδιά σε μια τάξη… Μπορούμε αν θέλουμε! Μπορούμε αν δεν κοιτάμε μόνο την εύκολη οδό!
Επίσης βασικό για τα παιδιά αυτά είναι οι γονείς να βάζουν όρια, ώστε γνωρίζουν τα ίδια ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος! Τα όρια πρέπει να είναι εμφανή σε όλα τα παιδιά! Τα παιδιά με υπερκινητικότητα χρειάζονται υπομονή, επιμονή και κάποιον που θα έχει τη διάθεση να ασχοληθεί μαζί τους! Έχουν ανάγκη την προσοχή σας μην το ξεχνάτε και εκμεταλλευθείτε το!
Έλληνα Σεβαστή-Ειρήνη( Φιλόλογος με σπουδές στην Ειδική Αγωγή)


θα σας παραθέσω και πάλι τον σύνδεσμο του ιστιολογιίου 

 nohmatikh.wordpress.com/2013/04/24/δεν-τον-αντεχω-ειναι-υπερκινητικοσ/



 


Δεν υπάρχουν σχόλια: