Σελίδες

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Μια γλυκιά καληνύχτα πριν ξεκινήσει η πρώτη μέρα της άνοιξης


Οταν το κόσμημα είναι οικογενειακή υπόθεση τότε μόνο τα καλύτερα να περιμένετε ...




1. Ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε κοσμήματα πριν από έναν χρόνο ακριβώς! Είμαστε η Δήμητρα κι η Μαρία, μητέρα και κόρη και πολύ καλές φίλες! Αρχικά θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι μοναδικό για μας.. και στη συνέχεια αυτό πήρε κάποια έκταση..


2. Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο ύφος.. Έχουμε την αίσθηση ότι το στυλ μας είναι πολύ προσωπικό και ιδιαίτερο! Αν θα πρεπε να βάλουμε ταμπέλα, θα λέγα
με bohemian chic, minimal chic, nu vintage.. Κυριαρχεί ο ρομαντισμός!
3. Είναι αλήθεια πως όντας ομάδα η έμπνευση μπορεί να προκύψει απλά και μόνο από μια συζήτηση! Λατρεύουμε την τέχνη, γενικά, και μπορεί να αντλήσουμε έμπνευση από ένα παλιό κηροπήγιο ή από μια ταινία..







4. Φτιάχνουμε κοσμήματα και αξεσουάρ, κατά καιρούς, για μωράκια, για γυναίκες όλων των ηλικιών, για άντρες ακόμα και για τα σπίτια μας! Οποιοσδήποτε μπορεί να ξεχωρίσει κάτι χειροποίητο από κάτι βιοτεχνικό, θα βρει σίγουρα κάτι να του αρέσει..
5. Εφόσον είμαστε ακόμα στην αρχή, θέλουμε να είμαστε αισιόδοξες αλλά και προσγειωμένες! Έχουμε ήδη ξεκινήσει να ασχολούμαστε και με την τέχνη του μετάλλου και το επόμενο βήμα είναι να αποκτήσουμε το δικό μας εγαστήριο..
6. Είμαστε η Δήμητρα και η Μαρία, γνωριζόμαστε μιά ζωή και φτιάχνουμε μαζί ό, τι μας λείπει, ό, τι αγαπάμε, ό, τι φανταζόμαστε και ό, τι μας προκαλεί να μάθουμε κάτι καινούριο! Θέλουμε να βρείτε σε μας κάτι ψάχνατε και δεν ήταν εύκολο να το αποκτήσετε, κάτι που φανταζόσασταν, κάτι που σας έλειπε κι ελπίζουμε να τ αγαπήσετε κι εσείς το ίδιο με μας!   











τις αγορές σας και τα καλούδια σας θα τα βρείτ εδώ στα 3 ηλεκτρονικά καταστήματα των κοριτσιών
 

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Φτιάξτο μόνη σου το μαλλί Λιακαδάκι ..σου δίνω ιδέες δεν έχεις παράπονο .


Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Ξετυλίγοντας ένα δώρο από την λατρεμένη φίλη σελίδα New Kid In Town

Με την φίλη Μαρία έχουμε συνεργαστεί σε 2 υπέροχους διαγωνισμούς και αυτό που μου κέντρισε αμέσως την προσοχή είναι το ταλέντο και το μεράκι που έχουν τα δημιουγήματα της ..
δεν θα πολυλογήσω καθόλου ....θα αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουν  . ναι είναι όλο χειροποίητο .με πολυμερικό πηλό ..
1000 ευχαριστώ δεν φτάνουν είναι πανέμορφο . με συγκίνησες γιατί είναι δικό μου δώρο και το έχω αγαπήσει πολύ πολύ  μακάρι να πάω σε δικό μου σπίτι γρήγορα και να το βάλω μπροστά μπροστά στην είσοδο του σπιτιού μου . για τις δικές παραγγελίες γιατί μπορεί να γίνει ίδιο και πολλά ακόμη σχέδια θα βρείτε στην σελίδα της 
https://www.facebook.com/pages/New-kid-in-town/361632720606078?fref=ts









Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Μια γλυκιά καληνύχτα και μια γλυκιά σκέψη


αφήστε κάθε αρνητικό της μέρας έξω από το κρεβάτι σας . αγκαλιάστε τον ή την καλή σας και ονειρευτείτε . ευτυχώς αυτό δεν μας το έχει στερήσει η κρίση .
φιλιά
xxxxxx
xxxx
xxx
x

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Οσα δεν σου λένε για τα έθιμα των Αποκρεών θα σου τα φανερώσω εγώ







Παραδοσιακά Έθιμα Αποκριάς
Έθιμα Αποκριών
Χοιροσφάγια, κάψιμο του Τζάρου κά

 Χοιροσφάγια

Μια εβδομάδα πριν από την Τσικνοπέμπτη, με το άνοιγμα του Τριωδίου ξεκινούσε η διαδικασία της σφαγής των γουρουνιών, τα χοιροσφάγια. Γι'αυτό η εβδομάδα αυτή ονομαζόταν και σφαγαριά.
Στα παλιά τα χρόνια, κάθε σπίτι έτρεφε για ένα χρόνο το γουρουνόπουλό του. Ένα καλό γουρούνι για «χοιροσφαγή» έφτανε τα 100 με 150 κιλά. Όλο το χρόνο ταϊζόταν με καλαμπόκι, πίτουρα κουρκούτι, σγόρτσα (άγρια αχλάδια), βελανίδια και αποφάγια του σπιτιού (παμφάγο).
Το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν την περίοδο των Απόκρεω, την πρώτη εβδομάδα του Τριωδίου, την σφαγαριά. Ήταν γιορτή για όλο το χωριό. Οι κάτοικοι σχημάτιζαν φιλικές συντροφιές και έσφαζαν «χαλάγαν» με τη σειρά τα χοιρινά τους.

Πρώτη μέρα

Ένα επιδέξιος σφαγέας έσφαζε το γουρούνι. Η σφαγή γινόταν με μαχαίρι ή με όπλο (δίκανο).
Μετά το σφάξιμο του βάζαν ένα λεμόνι στο στόμα, το λιβάνιζαν και το σκέπαζαν για φύγει το κακό σπυρί (αν είχαν επάνω τους). Ο σφάχτης πηδούσε τρεις και τρεις φορές και στη συνέχεια από μια η οικογένεια. Το κεφάλι θα το κρεμάσουν για το καλό του σπιτιού. Αλλού πάλι χάραζαν ένα σταυρό στο στήθος και πάνω στις σχισμές τοποθετούσαν αναμμένα κάρβουνα και λιβάνι.
Τα μικρά χοιρινά τα έκαναν μαδητά, τα μεγάλα τα έγδερναν εκτός από την κοιλιά.
Ο πρώτος μεζές στα κάρβουνα ηταν ο «καρούτσαφλος», (ο λάρυγγας, το καρύδι του χοιρινού) συνοδευόμενος από κρασί, μπομποτοκουλούρα, «χρόνια πολλά» και «ο θεός να σχωρέσει τις ψυχές» των νεκρών. Ιδιαίτερα τον πρόσφεραν στον σφαγέα.
Από δω, ίσως βγήκε, και η παροιμιακή φράση «θα σου φάω τον καρούτσαφλο ή το λαρύγγι».
Αλλού σαν πρώτο μεζέ χρησιμοποιούσαν το κομμάτι το κρέας που ψήθηκε στον σταυρό με τα κάρβουνα και το λιβάνι.
Οι γυναίκες ετοίμαζαν το συκώτι του γουρουνιού με ψιλοκομμένο κρεμμύδι, έναν πολύ νόστιμο μεζέ.
Τα παιδιά έβαζαν ένα κόκκινο σταυρό από το αίμα του γουρουνιού, για να μην τους τρώνε τα κουνούπια το καλοκαίρι. Απ' το αίμα θα φοβούνταν τα κουνούπια και δεν θα τους τσιμπούσαν.
Τη «φούσκα» (κύστη) την έτριβαν στη στάχτη, τη φούσκωναν, έριχναν σπυριά από αραποσίτι κι έπαιζαν. Οι μεγάλοι τη χρησιμοποιούσαν για καπνοσακούλα. Τη «χολή» του ασήμαδου μαύρου γουρουνιού τη βάζαν για φυλαχτάρι στα ζώα ή πότιζαν τις γκαστρωμένες φοράδες για να μην απορρίξουν.
Την «πυτιά» την κομμάτιαζαν. Ρίχναν ξύδι, λάδι, σκόρδο, αλάτι, ούζο και την ξεραίνουν στον ήλιο. Την κρεμούν μέσα σε σακούλι στην καπνιά του παραγωνιού και την ρίχνουν στο τυρί για πήζει.

Δεύτερη μέρα

Οματιά

Τη δεύτερη μέρα ετοίμαζαν την «οματιά». Έπαιρναν τα χοντρά έντερα, σε μήκος 60 έως 80 εκ. τα έπλεναν καλά. Τα γέμιζαν με: μισοστουμπισμένο και μισοβρασμένο σιτάρι, σταφίδες, πορτοκαλόφλουδες, μυρωδικά και μπαχαρικά. Τα έβαζαν σε «τεψιά» με λίπος από την μαδημένη κοιλιά «σγόρτσα» και την έψηναν στο φούρνο. Ήταν νόστιμη. Τρώγονταν ζεστή ή κρύα.
Από την ψημένη «οματιά» έστελναν και στις οικογένειες που δεν είχαν ή δεν έσφαξαν το δικό τους χοιρινό.

Πηχτή ή ποδομούτσουνα

Μια επιπλέον γαστρονομική απόλαυση της «σφαγαριά» τα ποδομούτσουνα που κάναν την πηχτή.
Καθάριζαν καλά πόδια και κεφάλι. Τα κομμάτιαζαν, τα έβραζαν, τα ξεκοκκάλιαζαν, εκτός των ποδιών, τα κομμάτιαζαν σε «μπουκιές», τα ξανάβραζαν με στουμπισμένο σκόρδο και ξύδι «σκορδοστούμπι», αλάτι και πιπέρι. Έτσι ετοιμαζόταν η πηχτή που έπηζε σαν κρύωνε, (μέσα σε πιάτο ή σε λαγήνα για αργότερα) και κοβόταν με το μαχαίρι. Νοστιμότατη, με άρωμα σκόρδου και νοστιμιά ξυδιού.

Τα λουκάνικα

Τα ψιλά έντερα, πλυμένα και γυρισμένα, σε μήκος ενός περίπου μέτρου, τα «ξεθέρμιζαν», τα φούσκωναν, τα έδεναν στις άκρες και τα κρεμούσαν σε ένα οριζόντιο καλάμι για να ξεραθούν. Με αυτά φτιάχνανε τα λουκάνικα. Γέμιζαν τα έντερα με κρέας β΄κατηγορίας, κομμένο και λιανισμένο πάνω σε κρεατοκόφτη. Έριχναν ψιλοκομμένο κρεμμύδι, κοπανισμένα μπαχαρικά (κανέλα, γαρύφαλλα, πιπέρι μαύρο) λίγη ψιλοκομμένη πιπεριά, πορτοκαλόφλουδα, αλάτι και ότι άλλο αρωματικό. Όλα αυτά τα μισοέβραζαν, πριν βάλουν με χωνί τη γέμιση ζεματούσαν τα λουκάνικα για να καθαρίσουν και να μαλακώσουν. Γεμισμένα και τρυπημένα τα βουτούσαν σε ζεστό νερό για φύγει ο αέρας, που τυχόν θα έμενε. Ύστερα τα κρεμούσαν κατά προτίμηση μέσα στο τζάκι, για να στεγνώσουν γρηγορότερα. Γινόταν πικάντικα. Τρωγόταν ψητά ή έμπαιναν στο παστό που ετοιμαζόταν την Τσικνοπέμπτη.

Το «ξεφόρτιασμα»

Τη δεύτερη μέρα μετά το γδάρσιμο «ξεφόρτιαζαν» το σφαχτό, δηλ. αφαιρούσαν το στρώμα λίπους που είχε στη ράχη, με λωρίδες «φέρτσες», από πάνω προς τα κάτω, καθώς ήταν κρεμασμένο από τα πισινά του πόδια.
Το λίπος το κομμάτιαζαν, το έβαζαν στο νερό, που το άλλαζαν δυο φορές, για να γίνει «άσπρη αλοιφή», το αλάτιζαν και το άφηναν για «να το πιάσει το αλάτι». Το ξύγκι, «το πλαστήρι» το έβαζαν χωριστά. Με το «ξεφόρτιασμα» κομμάτιαζαν το κρέας, διάλεγαν το καλό για το «παστό», το αλάτιζαν, έριχναν ρίγανη και το άφηναν μερικές μέρες «να το πιάσει το αλάτι».

Ήθη και έθιμα Αποκριάς σε όλη την Ελλάδα

Στην Ξάνθη το τελευταίο τριήμερο της αποκριάς με το "κάψιμο του Τζάρου" στη γέφυρα του ποταμού Κόσυνθου. Σύμφωνα με την παράδοση, ο "Τζάρος" ήταν ένα κατασκευασμένο ανθρώπινο ομοίωμα, τοποθετημένο πάνω σε πουρνάρια.
Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, οι κάτοικοι τον καίνε, ώστε το καλοκαίρι να μην υπάρχουν ψύλλοι. Ακολουθεί η ρίψη εκατοντάδων πυροτεχνημάτων που κάνουν τη νύχτα μέρα.
Στη Νάουσα, κάθε χρόνο αναβιώνει το έθιμο "Γενίτσαροι και Μπούλες" που έχει τις ρίζες του στην Τουρκοκρατία.
Οι Γενίτσαροι φορούν φουστανέλες, τσαρούχια, μάλλινες μακριές κάλτσες και γιλέκο, ενώ στο πρόσωπο φέρουν κερωμένο πανί με ζωγραφιστό μουστάκι. Στο κεφάλι, στη μέση και στο χέρι τους δένουν από ένα μαντήλι, ενώ στο λαιμό κρεμούν σταυρό και αλυσίδα με φυλακτό.
Οι Μπούλες είναι επίσης άνδρες, ντυμένοι με γυναικεία ρούχα και στο πρόσωπο φορούν βαμμένες μάσκες. Σύμφωνα με το έθιμο, τα χρόνια της τουρκοκρατίας οι αρματολοί έβρισκαν στις Απόκριες την ευκαιρία να κατέβουν στην πόλη μασκαρεμένοι και να γλεντήσουν με συγγενείς και φίλους, χωρίς να φοβούνται ότι θα τους αναγνωρίσουν οι Τούρκοι.
Στην Κοζάνη, ζωντανεύει ο "Φανός", τον οποίο ανάβει ο δήμαρχος στο κέντρο της πόλης και γύρω του στήνονται οι χοροί. Χορεύουν και τραγουδούν τα "Ξιανέντραπα" αλλά και τραγούδια κλέφτικα, της αγάπης και της ξενιτιάς. Η γιορτή κορυφώνεται τα ξημερώματα της Καθαρής Δευτέρας, που βραβεύονται οι καλύτεροι Φανοί.
Στο Σοχό του νομού Θεσσαλονίκης εμφανίζονται οι Κουδουνοφόροι, κατάλοιπο της διονυσιακής λατρείας. Με τραγόμορφες στολές και κουδούνια σε όλο το σώμα τους, χορεύουν στους δρόμους και τις πλατείες. Πρόκειται για μια "αναίμακτη θυσία στους νεκρούς", ενώ οι εκδηλώσεις της Απόκριας κλείνουν με το έθιμο των μετανοιών. Οι μεγαλύτεροι δίνουν άφεση αμαρτιών στους μικρότερους που με πολύ σεβασμό επισκέπτονται τους μεγαλύτερους, τους φιλούν το χέρι και τους προσφέρουν ένα πορτοκάλι.
Στην Καστοριά, οι κάτοικοι ανάβουν μεγάλες φωτιές, τις "Μπουμπούνες", γύρω από τις οποίες στήνεται χορός με την συνοδεία παραδοσιακών τοπικών σχημάτων. Στο τέλος, οι πιο τολμηροί πηδάνε πάνω από τη θράκα.
Έθιμο της ίδιας βραδιάς είναι και ο "χάσκαρης". Στην άκρη ενός πλάστη δένεται μία κλωστή και στην άκρη της κλωστής ένα βρασμένο αβγό. Ο αρχηγός της οικογένειας κρατά τον πλάστη και τον κατευθύνει στα στόματα των μελών, οι οποίοι προσπαθούν να το "χάψουν".
Στο Λιτόχωρο Πιερίας αναβιώνουν έθιμα που έχουν σκοπό τον εξαγνισμό των κακών πνευμάτων και της κακοτυχίας. Αυτό επιτυγχάνει ο Χορός των βωμολόχων που περιδιαβάζει όλο το χωριό με πειράγματα για όλους τους περαστικούς. Το βράδυ της Κυριακής της Αποκριάς ανάβουν τα κέδρα στις γειτονιές, γύρω από τις οποίες στήνεται ξέφρενο γλέντι.
Στη Νέα Χαλκηδόνα Θεσσαλονίκης, αναβιώνει το έθιμο του γιαουρτοπόλεμου, που έχει τις ρίζες του στη Μικρά Ασία.
Στη Δημητσάνα οι απόκριες κορυφώνονται με το κάψιμο του «μακαρονά».
Στη Σκύρο αναβιώνει το έθιμο του "γέρου και της Κορέλας". Άντρες φορούν την παραδοσιακή φορεσιά του σκυριανού βοσκού και στη μέση τους κρεμούν μεγάλες κουδούνες.
Στη Νάξο, οι άντρες φορούν φουστανέλες και μάσκες και τριγυρνούν στις γειτονιές χορεύοντας και τραγουδώντας.

Αλμυροκουλούρα

Τη νύχτα πριν την «Κυριακή της Τυρινής», τα κορίτσια ανακατεύουν αλεύρι, πολύ αλάτι και νερό και ψήνουν το μείγμα του ψωμιού που λέγεται «αλμυροκουλούρα» (δηλαδή πολύ αλμυρό ψωμί). Τα κορίτσια το τρώνε και πιστεύουν ότι τον άντρα που θα ονειρευτούνε εκείνο το βράδυ αυτόν και θα παντρευτούνε.

Του Κουτρούλη ο Γάμος

Η αναβίωση του γάμου που άφησε εποχή στη Μεθώνη τόσο για τα χρόνια που περίμενε το ζευγάρι για να ζήσει το πολυπόθητο μυστήριο, όσο και για το γλέντι που δικαίως ακολούθησε, γίνεται κάθε χρόνο την Καθαροδευτέρα στις μία το μεσημέρι στην πλατεία σιντριβανιού της παραλίας.
Το γεγονός είναι πραγματικό και σύμφωνα με ιστορικές πηγές συνέβη τον 14ο αιώνα. Πρωταγωνιστής της απίθανης αυτής ιστορίας ήταν ο ιππότης Ιωάννης Κουτρούλης, ο οποίος, τρελά ερωτευμένος με συμπατριώτισσά του, δε μπορούσε να τη νυμφευθεί γιατί ήταν ήδη παντρεμένη. Η όμορφη Μεθωναία, της οποίας το όνομα δεν έχει σωθεί και την οποία οι μεταγενέστεροι ονόμασαν Αρσάννα, δεν μπορούσε να πάρει διαζύγιο γιατί δεν το επέτρεπε ο Χριστιανός Επίσκοπος της πόλης Νήφων. (Μεθώνη)Τελικά μετά από 17 χρόνια οι δύο ερωτευμένοι, καταφεύγοντας στον ίδιο τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, πήραν την άδεια και παντρεύτηκαν. Προϋπόθεση βέβαια που έθεσε ο Πατριάρχης ήταν οι δύο Μεθωναίοι να μην είχαν ήδη συνάψει σχέσεις, όπως και διαπιστώθηκε. Στο γλέντι που ακολούθησε ήταν φυσικό να γίνει......του "Κουτρούλη ο Γάμος". Η φαντασία των οργανωτών, όσο περνούσαν τα χρόνια, δημιούργησε νέα δεδομένα και καταστάσεις που έκαναν το γάμο της εποχής εκείνης πασίγνωστο σε όλη την Ελλάδα. Και μέσα από την ιστορία της εποχής εκείνης γίνεται αναφορά στην εποχής μας και με έντονη σατιρική διάθεση διακωμωδούνται σημερινά γεγονότα καθώς επίσης και η νύφη με πολλά γαργαλιστικά στιχάκια.
πηγή μας 

3 Γαιτανάκια από τον παλιό καιρό ...

ΤΡΙΑ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙΑ ΑΠΟ ΠΑΛΙΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ

Το γαϊτανάκι είναι αποκριάτικο έθιμο, που μόνο μικρός θυμάμαι να το έχω δει. Οι μεταμφιεσμένοι χορευτές χορεύουν γύρω από ένα κατακόρυφο κοντάρι, κρατώντας κορδέλες δεμένες στην κορυφή του. Με κάθε περιστροφή, οι κορδέλες τυλίγονται γύρω στο κοντάρι και επομένως κονταίνουν. Σήμερα πιο πολύ ακούγεται με τη μεταφορική σημασία που έχει πάρει η λέξη, που σημαίνει μια μπερδεμένη κατάσταση με εναλλαγές προσώπων. Προχτεσινός τίτλος εφημερίδας: Συνεχίζεται το γαϊτανάκι με τον εκατομμυριούχο βουλευτή. Όσο για την κυριολεξία, αν υπάρχουν ακόμα γαϊτανάκια στα καρναβάλια δεν το ξέρω, αλλά εμείς θα δούμε στο σημερινό άρθρο τρία γαϊτανάκια παλιών καιρών, ένα πραγματικό και δυο γελοιογραφικά.
Ξεκινάμε από το πραγματικό γαϊτανάκι, φωτογραφία από αποκριάτικο γιορτασμό στην Πλάκα, σε εξώφυλλο του περιοδικούΕικόνες, τις απόκριες του 1957.

Οι Εικόνες, που εκδόθηκαν στα τέλη του 1955 από την Ελένη Βλάχου, διακρίνονταν για την έμφαση που έδιναν στην εικονογράφηση, ξεκινώντας από το εξώφυλλο που σχεδόν πάντοτε είχε μία ενιαία φωτογραφία σε τετραχρωμία, όσο το δυνατόν ελεύθερη από τίτλους, κείμενα και λεζάντες. Συνήθως βέβαια, το εξώφυλλο παρουσίαζε κάποια σταρ του σινεμά ή άλλη διασημότητα (δείτε εδώ μερικά εξώφυλλα ακόμα). Από τις Εικόνες ξεκίνησε, σαν χαρτογράφος-εικονογράφος, και ο Μποστ. Στις μέσα σελίδες, οι φωτογραφίες ήταν ασπρόμαυρες, αλλά όχι λιγότερο εντυπωσιακές.
Το δεύτερο γαϊτανάκι, γελοιογραφικό, είναι παρμένο από ένα περιοδικό που έβγαινε επί δεκαετίες αλλά εξέδωσε ελάχιστα τεύχη για τον απλό λόγο ότι εκδιδόταν… μια φορά το χρόνο, τις απόκριες, με την ευκαιρία του αποκριάτικου χορού των συντακτών, δηλαδή των δημοσιογράφων. Ονομαζόταν «Ο φανός των συντακτών». Το πρώτο τεύχος του Φανού βγήκε το 1918, στην κατοχή σταμάτησε, επανεκδόθηκε με την απελευθέρωση. Μάλλον σταμάτησε περί το 1950 αν και πρέπει να επανεκδόθηκε στη δεκαετία του 1960. Θα δούμε ένα γαϊτανάκι από το εξώφυλλο του Φανού των Συντακτών από τις απόκριες του 1945.

Βρισκόμαστε στον Φλεβάρη του 1945, ο πόλεμος συνεχίζεται αλλά το τέλος του είναι πια προδιαγραμμένο. Στην Ελλάδα είναι οι πρώτες ελεύθερες απόκριες, λίγο μετά από τη συμφωνία της Βάρκιζας, στις λίγες ανέμελες εβδομάδες πριν αρχίσει το κυνήγι των αριστερών. Οι τρεις ηγέτες του Άξονα είναι δεμένοι στον φανοστάτη, και τις κορδέλες τις κρατούν οι νικητές: ο Στάλιν, ο Τσόρτσιλ, από πίσω ο ντε Γκολ, ο Ρούζβελτ, ο Πλαστήρας (τότε πρωθυπουργός) ντυμένος τσολιάς -και κάποιος άλλος, πίσω από τον τσολιά, που δεν ξέρω ποιος είναι και περιμένω να μου πείτε.
Το τρίτο γαϊτανάκι, κι αυτό γελοιογραφικό, είναι από τον Ταχυδρόμο. Πάλι πρώτες ελεύθερες απόκριες, αλλά αυτή τη φορά μετά την πτώση της Χούντας, το 1975. Το σκίτσο είναι του Μποστ, αλλά το θέμα του δεν είναι πανηγυρικό, στόχος δεν είναι οι χουντικοί (που τους είχε βεβαίως σατιρίσει όχι λίγο ο Μποστ τόσο τον καιρό που ήταν παντοδύναμοι όσο και μετά), και το γέλιο βγαίνει πικρό.(Το σκίτσο χρειάζεται μερεμέτι, αλλά δεν έχω καλύτερη εικόνα Ευχαριστώ τον Δόκτορα Ζίμπενμαλ για την αισθητική επέμβαση!).

Στο κοντάρι βρίσκεται δεμένη η Κύπρος και τις κορδέλες τις γυρίζουν ο Κίσινγκερ, ένας Τούρκος, ένας Άγγλος και ο Αττίλας. Ο Μποστ χαρακτηρίζει το γαϊτανάκι «Έθιμον της Δύσεως» και δίνει και οδηγίες χρήσεως: Όταν ο υπ’ αριθ. 1 [ο Κίσινγκερ] αρχίζει να ελίσσεται, κινούνται και οι άλλοι, περισφίγγοντες δυνατά, υπό συνοδείαν οργάνων ΝΑΤΟ. Μάλλον τυχαία, πρόκειται για το τελευταίο σκίτσο του Μποστ στον Ταχυδρόμο για εκείνη την περίοδο συνεργασίας τους που κράτησε σχεδόν δυο χρόνια, από τον Ιούνη του 1973.
Φαίνεται ότι το γαϊτανάκι έχει πια ξεχαστεί, αλλιώς θα το βλέπαμε και φέτος, με τον εργαζόμενο δεμένο στο κοντάρι και γύρω να χορεύουν πρωθυπουργός, εταίροι, σπεκουλαδόροι, τραπεζίτες, βουλευτές, μεγαλοδημοσιογράφοι…

πηγή μας

Εσυ αυτό το ήξερες για τις Απόκριες Λιακαδάκι ; Αν όχι , ούτε εγώ ! Γι αυτό και το άρθρο

Αποκριάτικα ήθη κι έθιμα του τόπου μας

Στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία Αποκριές ονομάζονται οι τρεις τελευταίες εβδομάδες πριν τη Μεγάλη Σαρακοστή. Η περίοδος αυτή χρονικά συμπίπτει με τη γιορτή των Μεγάλων Διονυσίων της ελληνικής αρχαιότητας που ήταν αφιερωμένες στο μυθικό θεό Διόνυσο, θεό του κρασιού και του γλεντιού. Λέξη αντίστοιχη είναι και το καρναβάλι. Είναι παραφθορά της ιταλικής λέξης καρναβάλ, η οποία προέρχεται από λατινικό Carne-levame και σημαίνει άρση του κρέατος, δηλαδή αποκριά.
Το καρναβάλι έχει κι αυτό τις ρίζες του στα Σατουρνάλια. Ήταν ρωμαϊκή γιορτή, αντίστοιχη των Διονυσίων. Ήταν γιορτή της άνοιξης, της αναγέννησης της φύσης. Κύριο χαρακτηριστικό των αρχαίων γιορτών που αναφέραμε ήταν η μεταμφίεση και η διασκέδαση.
Η Εκκλησία μας προσπάθησε να σβήσει τα κατάλοιπα αυτών των ειδωλολατρικών εκδηλώσεων καθιερώνοντας μια γιορτή που την ονόμασε Αποκριά. Την καθιέρωσε ως προετοιμασία για τη νηστεία της Λαμπρής. Όμως αν και πέρασαν αιώνες η Αποκριά κράτησε τον εύθυμο και γιορταστικό χαρακτήρα της.
Η Αποκριά λοιπόν, που σημαίνει αποχή από το κρέας, είναι μια γιορτή προς το τέλος του χειμώνα. Παλιότερα για τους κατοίκους των χωριών ήταν μια χαρούμενη ανάπαυλα στη μονότονη, χειμωνιάτικη αγροτική και κτηνοτροφική ζωή. Και τούτο γιατί σήμαινε ατέλειωτο γλέντι, πολυφαγία, μασκάρεμα, αστεία, αθυροστομία και γενικά κέφι και σάτιρα. Όλα αυτά κορυφώνονται την τελευταία Κυριακή, την Τυρινή όπως λέγεται, και σε πολλά μέρη την Καθαρά Δευτέρα. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω εύθυμο τραγουδάκι: « Τ΄ ακούτε τι παράγγειλε η Καθαρή Δευτέρα. Πέθανε ο κρέος πέθανε, ψυχορραγεί ο τύρος, σηκώνει ο πράσος την ουρά και ο κρέμμυδος τα γένια». Ή «τ΄ ακούτε τι παράγγειλε η Καθαρή Δευτέρα, τ΄ ακούσατε μαρ΄ ούλες; για λάχανα και βρούβες».
Για τα έθιμα των παλιών καιρών, που κάποια από αυτά συνεχίζονται και στις μέρες μας, θα κάνουμε λόγο. Τα συναντάμε στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Φθιώτιδας:

Βλάχικος γάμος

Είναι κωμική αναπαράσταση του βλάχικου γάμου, όπως αυτός γινόταν παλιότερα. Σκηνές που προκαλούν γέλιο είναι το πηγαινέλα των προξενητάδων στους υποψήφιους συμπέθερους, η κουβέντα για την προίκα, τα τελειώματα με την αλλαγή των δακτυλιδιών, οι προετοιμασίες για το γάμο, το «μπαρμπέρισμα του γαμπρού», η τελετή του γάμου και φυσικά τα επακόλουθα της πρώτης γαμήλιας νύχτας του ζευγαριού. Τελειώνει συνήθως με φαγοπότι και χορό, συνοδεία δημοτικής ορχήστρας.

Αρκούδα

Έθιμο, παλιό, ήταν η περιφορά αρκούδας, τις μέρες αυτές προπάντων, από τσιγγάνους. Ο αρκουδιάρης κρατούσε νταούλι ή ντέλφι κι ένα στειλιάρι. Η αρκούδα ήταν δεμένη με αλυσίδα από τη μύτη ή τα χείλια της και χόρευε ή έκανε μιμητικές κινήσεις. Το έθιμο αυτό αναβιώνει αλλά με μασκαρεμένη αρκούδα φυσικά και όχι αληθινή.

Γαϊτανάκι

Είναι τεχνικό χορευτικό παιχνίδι με πανάρχαιες ρίζες. Χορεύεται συνήθως από αγόρια και κορίτσια που πλέκουν κορδέλες (γαϊτάνια) σε ένα ξύλινο κοντάρι με τη συνοδεία μουσικής. Ο επικεφαλής της παρέας με μια σφυρίχτρα δίνει το παράγγελμα για πλέξιμο και ξετύλιγμα. Παίζεται (χορεύεται) στους δρόμους, στις πλατείες και σε κοινόχρηστους γενικά χώρους.

Καμήλα

Το συμπαθέστατο αυτό τετράποδο παριστάνουν δύο άτομα τυλιγμένα με ύφασμα γεμάτο πολύχρωμες χάντρες και φούντες. Έχει μακρύ λαιμό και το κεφάλι το φτιάχνουν συνήθως με κόκαλο από κεφάλι αλόγου. Τα σαγόνια ανοιγοκλείνουν με ειδικό μηχανισμό (καρούλια). Πριν κάμποσες δεκαετίες περιφερόταν στη Σπερχειάδα, την Καθαρή Δευτέρα στο παζάρι. Στις μέρες μας τη συναντάμε στο καρναβάλι της Λαμίας.

Μασκαρέματα

Την τελευταία Κυριακή, την Τυρινή όπως ονομάζεται, αλλά και κατά τη διάρκεια όλης της εβδομάδας, συναντά κανείς στους δρόμους μεταμφιεσμένους να επισκέπτονται συγγενικά και φιλικά σπίτια, να χορεύουν, να αστειεύονται και να σατιρίζουν. Παλιότερα βάφονταν με μπογιές, κρεμούσαν πάνω τους κουδούνια, έβαζαν στο κεφάλι τους τουρλούκια και κρατούσαν στα χέρια τους για τους περίεργους κάλτσες με λιχνισμένη στάχτη, σα θυμιατό. Το σκηνικό αυτό το συμπλήρωναν οι οργανοπαίχτες σκορπίζοντας άφθονο κέφι στις γειτονιές, στις πλατείες και τα βράδια στις ταβέρνες. Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλούν οι μεταμφιεσμένοι ινδιάνοι στη Μακρακώμη. Ένα έθιμο που κρατά πολλά χρόνια και που κορυφώνεται την Καθαρή Δευτέρα. Στις μέρες μας οι αποκριάτικες εκδηλώσεις κλείνουν συνήθως με παρέλαση των μεταμφιεσμένων και αρμάτων.

Φαγοπότι

Το βράδυ της τελευταίας Κυριακής, εκείνα τα χρόνια, οι οικογένειες μαζεύονταν σε φιλικά ή συγγενικά σπίτια με τα φαγητά τους. Έστρωναν τραπέζι με τυρόπιτες, κότες και άφθονο κρασί. Άρχιζε το φαγοπότι με ευχές, αστεία, τραγούδια κι ύστερα χορό. Όλοι χόρευαν και τραγουδούσαν, ακόμα κι οι γριές, όπως λέει και το λαϊκό τραγούδι:
«Τις μεγάλες αποκριές
που χορεύουν οι γριές
σαν τομάρια σαν προβιές
και μια γριά μονοδοντού
άντρα γύρευε η πορδού».
Οι μασκαράδες μπαινόβγαιναν. Στο τζάκι ή στη θράκα της ξυλόσομπας και του μαγγαλιού έβαζαν και τ΄ αυγά. Ονοματισμένα με τα ονόματα των μελών κάθε οικογένειας με σειρά ανάλογη της ηλικίας των. Το αυγό που ίδρωνε, που έβγαζε σταγονίδια νερού στο τσόφλι δηλαδή καθώς ψηνόταν, σήμαινε τον τεμπέλη και ανεπρόκοπο και κατ΄ άλλους τον γερό όλης της οικογένειας. Το έθιμο αυτό είχε το συμβολισμό του: το αυγό ήταν το τελευταίο αρτύσιμο έδεσμα που σφράγιζε τη νηστεία. Θα την αποσφράγιζε το κόκκινο αυγό της Λαμπρής.

Κούλουμα

Είναι πανελλήνιο έθιμο και συμβολίζει το τέλος του χειμώνα και την αρχή της άνοιξης. Πιθανότατα ετυμολογικά η λέξη να προέρχεται από την αλβανική colum= καθαρός ή την ιταλική cumulus= σωρός. Χαρακτηρίζεται από την ομαδική έξοδο προς την εξοχή, φαγοπότι με νηστήσιμα εδέσματα και το πέταγμα του χαρταετού. Σε κάποια χωριά, όπως στον Άγιο Γεώργιο Τυμφρηστού, τη μέρα αυτή πραγματοποιούνται γαϊδουρομαχίες, παίζουν τη γουρούνα και σερβίρονται φασουλάδα και χαλβάς.
Αυτά είναι μερικά από τα έθιμα και παραδόσεις της Αποκριάς που όπως προαναφέραμε κάποια από αυτά συνεχίζονται, έστω και χλωμά στις μέρες μας. Σήμερα αποκριά σημαίνει φαντασμαγορικό θέαμα με παρέλαση αρμάτων και μεταμφιεσμένων, φανταχτερές στολές, πάρτι μασκέ κ.ά. Εκείνα τα χρόνια η Αποκριά είχε έναν καθολικό, αυθόρμητο, γνήσιο και απλό χαρακτήρα. Μικροί, μεγάλοι, μασκαρεμένοι κι αμασκάρευτοι, χαίρονταν, τραγουδούσαν, σατίριζαν, διασκέδαζαν με την καρδιά τους. Κι όλα αυτά με σοβαρότητα κι αξιοπρέπεια.

πηγή μας

Κάνοντας μια βόλτα σε κάθε πόλη μεγάλη με τα ήθη και τα έθιμα τις Απόκριες ! Ελα στο μαγικό ταξίδι μια χώρας που ξέρει να περνάει καλά

Αθήνα
Οι Απόκριες είναι γιορτή με μεγάλη ιστορία. Έχοντας τις ρίζες τους στην Αρχαία Ελλάδα και τη λατρεία του Διονύσου, διαδόθηκε και σήμερα αποτελεί ένα πραγματικό ψηφιδωτό ιστορίας και λαογραφίας του παρελθόντος. Τα ήθη και τα έθιμα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας το μαρτυρούν.

Αποκριά (αποκρεά) σημαίνει αποχή από το κρέας. Επίσης, κατά μία εκδοχή, η λατινογενής λέξη «Καρναβάλι» αποτελείται από τις λέξεις carne = κρέας και vale = χαιρετώ.

Την έννοια της αποκριάς την συναντάμε για πρώτη φορά στην Αρχαία Ελλάδα, στις πομπές που γίνονταν κατά τη διάρκεια των Ελευσινίων Μυστηρίων, που μαζί με τα Διονύσια είναι οι πρόγονοι του σημερινού καρναβαλιού.

Τις ημέρες των τελετουργιών οι παρευρισκόμενοι μεταμφιέζονταν σε σάτυρους ή κάλυπταν το πρόσωπό τους, προκειμένου να παραμείνει άγνωστη η ταυτότητά τους και επιδίδονταν στον χορό και στο ποτό με προκλητικές πράξεις και έντονη βωμολοχία.

Οι Ρωμαίοι στη συνέχεια ευτέλισαν την ουσία των τελετών αυτών και τις διέδωσαν στις χώρες της αυτοκρατορίας τους.

Σήμερα οι Απόκριες ονομάζονται «Τριώδιο». Η ονομασία αυτή προέρχεται από τις «τρεις ωδές» του Ευαγγελίου της Ορθοδοξίας.

Το «Τριώδιο» αρχίζει την Κυριακή του «Τελώνη και Φαρισαίου», συνεχίζει με την Κυριακή του «Ασώτου Υιού», την Κυριακή της «Απόκρεω» και ολοκληρώνεται την Κυριακή της «Τυρινής» ή «Τυροφάγου».

Η επόμενη είναι η πρώτη μέρα της Σαρακοστής και ξεκινάει η νηστεία, η οποία διαρκεί 40 ημέρες. Οι χριστιανοί ονόμασαν την μέρα αυτή «Καθαρά Δευτέρα», γιατί με την έναρξη της νηστείας θεωρούσαν ότι ξεκίναγε η «κάθαρση» του σώματος και του πνεύματος.

Η πιο λαμπρή περίοδος της αθηναϊκής Αποκριάς συμπίπτει με την belle epoque στην εποχή του Τρικούπη. Τότε είναι που επικρατεί στα αστικά κέντρα το καρναβάλι δυτικού τύπου, με σερπαντίνες, παλιάτσους, τυποποιημένες μεταμφιέσεις, χορούς, πομπές με άρματα, κομιτάτα και άλλες πολυδάπανες παραστάσεις.

Ακόμη και στα τουρκοκρατούμενα Γιάννενα ή στην Κόνιτσα γινόταν η γνωστή παρέλαση των αρμάτων με συμβολικές και σατιρικές παραστάσεις.

Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες να αναβιώσουν τα παραδοσιακά αποκριάτικα έθιμα σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Ένα πραγματικό ψηφιδωτό ιστορίας και λαογραφίας του παρελθόντος ζωντανεύει ξανά. Οι μύθοι και οι θρύλοι της χώρας μας, αυτές τις μέρες, έρχονται στο προσκήνιο και μέσα από τον χορό, το γλέντι και το τραγούδι γίνονται πραγματικότητα.


Καρναβάλι στη Στερεά Ελλάδα

Άμφισσα

Το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς αναβιώνει στην Άμφισσα ο θρύλος του «στοιχειού». Από τη συνοικία Χάρμαινα, όπου βρίσκονται τα παλιά Ταμπάκικα, και τα σκαλιά του Άι Νικόλα κατεβαίνει το «στοιχειό» και μαζί ακολουθούν εκατοντάδες μεταμφιεσμένοι.

Οι θρύλοι για τα «στοιχειά» είχαν μεγάλη διάδοση στην περιοχή. Λέγεται πως αποτελούν ψυχές σκοτωμένων ανθρώπων ή ζώων που τριγυρίζουν στην περιοχή.

Το σπουδαιότερο στοιχειό που είναι συνδεδεμένο με την παράδοση είναι το στοιχειό της «Χάρμαινας». Αυτό αγαπούσε και προστάτευε τους Ταμπάκηδες (βυρσοδέψες), τους οποίους η δουλειά τους ανάγκαζε να βρίσκονται στη Βρύση νύχτα - μέρα.

Πολλοί ορκίστηκαν πως είδαν το στοιχειό να τριγυρίζει τη νύχτα σ' όλη τη συνοικία, να καταλήγει στην πηγή του νερού και να χάνεται. Ακόμη διηγούνται οι πιο παλαιοί πως το στοιχειό της Χάρμαινας έβγαινε κάθε Σάββατο βράδυ, κατέβαινε από της «Κολοκυθούς το Ρέμα» και γύριζε στους δρόμους μουγκρίζοντας και σέρνοντας αλυσίδες.

Γαλαξίδι

Όταν ανοίξει το Τριώδιο, όλοι σχεδόν οι κάτοικοι του Γαλαξιδίου κυκλοφορούν μεταμφιεσμένοι με αποκριάτικα κοστούμια στους δρόμους και στα καταστήματα.

Ένα από τα καθιερωμένα έθιμα της πόλης, το έθιμο της Καθαράς Δευτέρας, είναι αυτό του «αλευροπόλεμου».

Αυτό το έθιμο διατηρείται από το 1801. Εκείνα τα χρόνια, παρόλο που το Γαλαξίδι τελούσε υπό την τουρκική κατοχή, όλοι οι κάτοικοι περίμεναν τις Αποκριές για να διασκεδάσουν και να χορέψουν σε κύκλους. Ένας κύκλος για τις γυναίκες, ένας για τους άντρες. Φορούσαν μάσκες ή απλώς έβαφαν τα πρόσωπά τους με κάρβουνο. Στη συνέχεια προστέθηκε το αλεύρι, το λουλάκι, το βερνίκι των παπουτσιών και η ώχρα.

Θήβα

Γίνεται αναπαράσταση του Βλάχικου Γάμου, κάθε Καθαρή Δευτέρα.

Είναι ένα έθιμο που φθάνει στις ημέρες μας περίπου από το 1830, μετά την απελευθέρωση των ορεινών περιοχών. Οι Βλάχοι, δηλ. οι τσοπάνηδες από τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θεσσαλία και τη Ρούμελη, εγκατέλειψαν τότε την άγονη γη τους και βρήκαν γόνιμο έδαφος νοτιότερα.

Το θέαμα είναι έξοχο, η γαμήλια πομπή πολύχρωμη, η μουσική που τη συνοδεύει (πίπιζες, νταούλια κ.ά.) εξαιρετικά ζωντανή.

Οι εορτασμοί -που ξεκινούν την Τσικνοπέμπτη- κορυφώνονται το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς.

Λιβαδειά

Το Γαϊτανάκι αποτελεί παράδοση για την πόλη της Λιβαδειάς και γιορτάζεται την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Οι κάτοικοι της πόλης προετοιμάζουν το γαϊτανάκι, φτιάχνοντας άρματα.

Την Κυριακή της Αποκριάς, μασκαράδες παρελαύνουν προς την κεντρική πλατεία όπου πλέκονται τα γαϊτανάκια, και παρουσιάζονται αποκριάτικες σκετς, τραγούδια και παντομίμες από τους μασκαράδες. Στην συνέχεια ακολουθεί γλέντι με λαϊκά τραγούδια και χορούς.

Καρναβάλι στα Δωδεκάνησα

Κάρπαθος

Την Καθαρά Δευτέρα λειτουργεί το Λαϊκό Δικαστήριο Ανήθικων Πράξεων. Κάποιοι κάνουν άσχημες χειρονομίες σε κάποιους άλλους και συλλαμβάνονται από τους Τζαφιέδες (χωροφύλακες) για να οδηγηθούν στο Δικαστήριο, που το αποτελούν οι σεβάσμιοι του νησιού. Μετά τα αυτοσχέδια αστεία και τα γέλια, ακολουθεί τρικούβερτο γλέντι.

Κως

Την Κυριακή της Αποκριάς στην περιοχή γύρω από τον Κέφαλο και την Αντιμάχεια αναβιώνει το έθιμο με τις "καμουζέλες", που κρατάει εδώ και μισό αιώνα στο νησί της Κω. Οι «καμουζέλες» ή ελαφάκια, στα παλιά τα χρόνια, ήταν μασκαράδες βαμμένοι με κάρβουνα, σκεπασμένοι με «χράμια» (πολύχρωμες υφαντές κουβέρτες) και κραδαίνοντας την «κοκάλα» γύρναγαν στους δρόμους του χωριού πειράζοντας και διασκεδάζοντας τους κατοίκους.

Το έθιμο περιλαμβάνει πλούσια παραδοσιακή μουσική, ευτράπελα, άφθονο ούζο, κρασί και παραδοσιακούς μεζέδες, ενώ αργά το βράδυ γίνεται το κάψιμο του στοιχειού.

Λέρος

Οι Αποκριές γιορτάζονται με τις «καμουζέλες», μασκαράτες, και τους αυτοσχέδιους ποιητές που σκαρώνουν περιπαικτικά στιχάκια τα οποία απαγγέλλουν παιδιά ντυμένα καλογεράκια πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι. Το ίδιο έθιμο έχουν επίσης και στη Σύμη.

Καρναβάλι στη Χίο

Στα Θυμιανά της Χίου αναβιώνει το έθιμο της «Μόστρας», που διαρκεί δύο ημέρες από το βράδυ της Παρασκευής της Τυροφάγου μέχρι και το πρωί της Κυριακής.

Σύμφωνα με τους ντόπιους από εκεί βγήκε και η έκφραση «την Παρασκευή την ανεβάζουμε και την Κυριακή την κατεβάζουμε».

Οι ρίζες του εθίμου βρίσκονται στην εποχή του Μεσαίωνα, με τους νεαρούς, το βράδυ της Παρασκευής, να φοράνε παλιά ρούχα, γυναικεία ή αντρικά, να καλύπτουν το πρόσωπό τους με αυτοσχέδιες μάσκες (μουτσουναριές)και να κάνουν διάφορα σκετς σκορπώντας το γέλιο στους δρόμους του νησιού.

Την Κυριακή πηγαίνουν όλοι στα ξωκλήσια του Αγίου Ιωάννη και του Αγίου Δημητρίου και εκκλησιάζονται και στην συνέχεια κατευθύνονται στο νεκροταφείο του χωριού με την συνοδεία οργάνων.

Τελικός προορισμός είναι η κεντρική πλατεία του χωριού, όπου χορεύουν το ταλίμι, που είναι χορός που αναπαριστά τις μάχες των Χιωτών με τους πειρατές.

Το έθιμο κορυφώνεται στην εκκλησία του Αγίου Ευστρατίου, όπου κρεμούν στα κάγκελα του ναού χιώτικα λάβαρα και σημαίες.

Καρναβάλι στις Κυκλάδες

Νάξος

Στη γενέτειρα του Διονύσου ο εορτασμός ξεκινά το πρώτο Σάββατο της Αποκριάς με το σφάξιμο των χοίρων.

Το μεσημέρι της τελευταίας Κυριακής, στην Απείρανθο εμφανίζονται οι «κουδουνάτοι». Αυτοί φορούν κάπα και κουκούλα, γυρνούν το χωριό και προκαλούν με άσεμνες εκφράσεις. Οι ίδιοι κρατούν «σόμπα», ξύλο που παραλληλίζεται με τον διονυσιακό φαλλό.

Μαζί τους μπλέκονται ο «Γέρος», η «Γριά» και η «Αρκούδα». Στις αποκριάτικες εκδηλώσεις των «Κουδουνάτων» μπορεί κανείς να δει τον «γάμο της νύφης», τον «θάνατο», την «ανάσταση του νεκρού» και το «όργωμα».

Την Καθαρά Δευτέρα στις κοινότητες Ποταμιά, Καλόξιδο και Λιβάδια οι κάτοικοι ντύνονται «Κορδελάτοι» ή «Λεβέντες». Οι Κορδελάτοι είναι φουστανελοφόροι και η δεύτερη ονομασία τους «Λεβέντες» αποδίδεται στους πειρατές.

Από κοντά τους ακολουθούν και οι ληστές, οι «Σπαραρατόροι», που αρπάζουν τις κοπέλες για να τις βάλουν με το ζόρι στο χορό και στο γλέντι, που κρατάει ως το πρωί.

Καρναβάλι στην Κρήτη

Ρέθυμνο

Κανταδόροι με κιθάρες, μαντολίνα και παλιές μελωδίες. Οι μασκαράδες θα περάσουν από τη Μεγάλη Πόρτα και θα χορέψουν στους δρόμους της «Μικρής» και της «Μεγάλης» αγοράς, με τους ρυθμούς της φιλαρμονικής.

Οι καρναβαλικές εκδηλώσεις κορυφώνονται με τη μεγάλη παρέλαση στην παραλιακή λεωφόρο Σ. Βενιζέλου με κατάληξη την Πλατεία Αγνώστου Στρατιώτη, για γλέντι, χορό και αποχαιρετισμό του καρναβαλιού.

Την Καθαρά Δευτέρα στα χωριά Μέρωνα και Μελιδόνια αναβιώνουν έθιμα όπως το κλέψιμο της νύφης, ο «Καντής», το μουντζούρωμα, τα οποία, σε συνδυασμό με το καλό κρασί και τους ήχους της λύρας, αποτελούν μια μοναδική εμπειρία.

Καρναβάλι στην Πελοπόννησο


Καλαμάτα

Το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών, με τη συμπαράσταση του Δήμου Καλαμάτας, οργανώνει το καθιερωμένο γαϊτανάκι στην κεντρική πλατεία.

Γίνεται αναπαράσταση του Βλάχικου Γάμου και η γαμήλια πομπή θα ξεκινάει από τα γραφεία του συλλόγου με παραδοσιακή μουσική. Όσοι συμμετέχουν είναι μεταμφιεσμένοι και όλοι συναντώνται στην πλατεία Ανατολικού Κέντρου, όπου ακολουθεί λαϊκό γλέντι με χορό, τραγούδι και φαγητό.

Μεθώνη

Εδώ αναβιώνει «του Κουτρούλη ο γάμος», καρναβάλι - γάμος που κρατάει από τον 14ο αιώνα. Στις μέρες μας, το ζευγάρι των νεονύμφων είναι δύο άντρες, που μαζί με τους συγγενείς πηγαίνουν στην πλατεία, όπου γίνεται ο γάμος με παπά και με κουμπάρο. Διαβάζεται το προικοσύμφωνο και ακολουθεί τρικούβερτο γλέντι.

Μεσσήνη

Κάθε χρόνο γίνονται στη Μεσσήνη εορταστικές καρναβαλικές εκδηλώσεις οι οποίες κορυφώνονται το διήμερο της Κυριακής της Τυροφάγου και της Καθαρής Δευτέρας.

Οι εκδηλώσεις αυτές χρονολογούνται, σύμφωνα με την παράδοση, από τα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό. Το βράδυ της Κυριακής της Τυροφάγου αναβιώνει το έθιμο της «φωτιάς», μοναδικό στην Ελλάδα. Οι κάτοικοι ανάβουν φωτιές σε διάφορες γειτονιές της πόλης, γύρω από τις οποίες κυριαρχεί το γλέντι και ο χορός μέχρι το πρωί, γίνεται αναπαράσταση παλαιών εθίμων και ιστοριών από τους ντόπιους.

Την Καθαρά Δευτέρα στη θέση «Κρεμάλα», γίνεται η αναπαράσταση της εκτέλεσης μιας γερόντισσας της Μεσσήνης, της γριάς Συκούς, που κατά την παράδοση, κρεμάστηκε στη συγκεκριμένη τοποθεσία της πόλης με εντολή του Ιμπραήμ Πασά, επειδή είχε το θάρρος, εξηγώντας του ένα όνειρο που είχε δει, να του πει ότι η εκστρατεία του και ο ίδιος θα είχαν οικτρό τέλος από την αντίδραση και το σθένος των επαναστατημένων Ελλήνων.

Μετά την αναπαράσταση, μπορεί κάθε επισκέπτης να «κρεμαστεί» από τους ψευτοδήμιους της κρεμάλας. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας γίνεται η παρέλαση με μαζορέτες, άρματα, μεταμφιεσμένους μικρούς και μεγάλους και χορευτικά συγκροτήματα.

Πάτρα

Το Καρναβάλι της Πάτρας αποτελεί τη σημαντικότερη εκδήλωση της περιοχής και μία από τις κορυφαίες της χώρας.

Περιλαμβάνει πάρα πολλές εκδηλώσεις όπως: Ειδώματα, Baby rally, Μπουρμπούλια, Φεγγάρια, ποδαράτη νυχτερινή παρέλαση την παραμονή της τελευταίας Κυριακής.

Οι δύο παρελάσεις γίνονται η μία το Σάββατο και είναι νυκτερινή, η άλλη την Κυριακή το μεσημέρι. Σε αυτές παίρνουν μέρος πάνω από τριάντα χιλιάδες άτομα, τα περισσότερα από τα οποία είναι μέλη των Γκρουπ του Κρυμμένου Θησαυρού.

Την παρέλαση παρακολουθούν περισσότερα από 300.000 άτομα, ενώ για περίπου 48 ώρες η πρωτεύουσα της Αχαΐας μετατρέπεται σε κέντρο του κεφιού.

Καρναβάλι στα Ιόνια Νησιά

Ζάκυνθος

Παραδοσιακός ντελάλης γυρίζει το νησί και διαλαλεί το πρόγραμμα του καρναβαλιού. Σε όλη τη διάρκεια της Αποκριάς διοργανώνονται χοροί, παρελάσεις, μασκαράτες, ενώ θεατρικές ομάδες παίζουν στις πλατείες και στους δρόμους.

Τις Κυριακές των Απόκρεω και της Τυρινής γίνεται η περιφορά του Καρνάβαλου με τη συνοδεία αρμάτων από όλες τις περιοχές του νησιού.

Οι εκδηλώσεις κλείνουν με την πολύ διασκεδαστική «Κηδεία της Μάσκας». Μια αναπαράσταση - παρωδία κηδείας με πολύ γέλιο, όπου τη θέση του νεκρού παίρνει ο Καρνάβαλος, ενώ ακολουθούν οι θλιμμένοι συγγενείς, με απερίγραπτη εξέλιξη. Το καρναβάλι δεν περιορίζεται μόνο στην πόλη, αλλά μεταφέρεται και σ' όλα τα χωριά του νησιού.

Κέρκυρα

Ο Ντελάλης το πρωί, με σαλπιγκτές και τυμπανιστές, διαβαίνει τους δρόμους της πόλης για να αναγγείλει τον ερχομό του Σιόρ Καρνάβαλου. Η μεγάλη πομπή, με άρματα, φιλαρμονικές και μασκαρεμένες συντροφιές, κατευθύνεται στην Κάτω Πλατεία για το καθιερωμένο γλέντι.

Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς η παρέλαση του Σιόρ Καρνάβαλου, αφού διαβεί το Σαρρόκο, την οδό Γ. Θεοτόκη, τις Κάρντε Λάκουες, θα τερματίσει στην Κάτω Πλατεία όπου θα γίνει το κάψιμό του.



Καρναβάλι στις Σποράδες

Σκύρος

Με την αρχή του Τριωδίου και κάθε Σαββατοκύριακο των ημερών της Αποκριάς, το έθιμο του νησιού θέλει τον «γέρο» και την «κορέλα» να βγαίνουν στους δρόμους και να δίνουν μια ξεχωριστή εικόνα των ημερών.

Ο «γέρος» φοράει χοντρή μαύρη κάπα, άσπρη υφαντή βράκα και έχει στη μέση του 2 - 3 σειρές κουδούνια, το βάρος των οποίων μπορεί να φτάσει και τα 50 κιλά. Το πρόσωπό του καλύπτεται από προβιά μικρού κατσικιού και περπατώντας με χορευτικό ρυθμό, καταφέρνει να ηχούν μελωδικά τα κουδούνια που φοράει.

Η «κορέλα», η ντάμα του γέρου, είναι ντυμένη με παραδοσιακά σκυριανά ρούχα, με κυρίαρχο χρώμα το άσπρο σε πλήρη αντίθεση με το μαύρο χρώμα του γέρου, έχοντας και αυτή καλυμμένο το πρόσωπό της.

Το δίδυμο αυτής της σκυριανής Αποκριάς συνοδεύει πολλές φορές και ο «φράγκος». Αυτός ο μασκαράς, ντυμένος με παραδοσιακά ρούχα του νησιού, σατιρίζει εκείνους τους Σκυριανούς που έβγαλαν τις βράκες και φόρεσαν παντελόνια (φράγκικα).

Μια άλλη εκδήλωση της σκυριανής Αποκριάς είναι η «τράτα», αναπαράσταση της ναυτικής ζωής, όπου ψαράδες στην πλειονότητά τους σατιρίζουν έμμετρα καταστάσεις και γεγονότα που αφορούν στην ελληνική καθημερινότητα.

Την Καθαρά Δευτέρα, σχεδόν όλοι οι Σκυριανοί με παραδοσιακές τοπικές στολές κατεβαίνουν στην πλατεία του χωριού και χορεύουν και τραγουδούν σκυριανά τραγούδια.

Καρναβάλι στη Θεσσαλία

Τύρναβος

Πιστοί στην παράδοση οι κάτοικοι του Τυρνάβου, την Τρίτη, πριν από την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, ξεκινούν τις εκδηλώσεις προς τιμήν του Διονύσου, που κορυφώνονται την Καθαρή Δευτέρα με το Μπουρανί (χορτόσουπα χωρίς λάδι).

«Μπουρανί» για τους ντόπιους και «γιορτή του Φαλλού» για τους επισκέπτες είναι το έθιμο που έχει καθιερωθεί στον Τύρναβο, ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στη διονυσιακή λατρεία και γι' αυτό η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Ελασσόνα

Εδώ και 12 χρόνια, στην Ελασσόνα πραγματοποιείται ένα ξεχωριστό καρναβάλι.

Πρόκειται για το Ιπτάμενο Καρναβάλι, στο οποίο παίρνουν μέρος αιωροπτεριστές- καρνιβαλιστές, προσελκύοντας το ενδιαφέρον των φίλων των σπορ- και όχι μόνο.

Η αφετηρία της ξεχωριστής... ιπτάμενης αποκριάτικης «παρέλασης» της Ελασσόνας βρίσκεται στην κορυφογραμμή λίγο έξω από την πόλη της Ελασσόνας, δίπλα στο δημοτικό διαμέρισμα του Δρυμού.

Από εκεί πετούν οι μεταμφιεσμένοι αιωροπτεριστές μέχρι να προσγειωθούν στις υπώρειες του βουνού, όπου τους υποδέχονται πλήθος κόσμου.

Καρναβάλι στην Ήπειρο


Άρτα

Κάθε χρόνο γίνεται το Καρναβάλι Γυναικών. Είναι μια εκδήλωση που οργανώνεται από ομάδες γυναικών (αποκλειστικά).

Κάθε Τετάρτη πριν από τις Απόκριες κάνουν παρέλαση στον κεντρικό δρόμο της πόλης, ντυμένες με αποκριάτικες στολές, για να καταλήξουν σε κάποιο από τα κέντρα της πόλης για ξεφάντωμα.

Ιωάννινα

Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς γιορτάζονται οι «Τζαμάλες», δηλαδή μεγάλες φωτιές, όπου οι μεταμφιεσμένοι χορεύουν σε διπλές και τριπλές σειρές γύρω τους.

Οι εκδηλώσεις του Καρναβαλιού κορυφώνονται στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων, όπου στήνεται και το περίφημο γαϊτανάκι.

Πρέβεζα

Κι εδώ κάθε χρόνο πραγματοποιείται το Καρναβάλι των Γυναικών. Είναι ένα έθιμο πολλών δεκαετιών, που απαιτεί συμμετοχή μόνο γυναικών. Την Τσικνοπέμπτη γίνεται παρέλαση των γυναικών που συμμετέχουν, καθώς και αρμάτων.

Επίσης ο Δήμος Πρέβεζας γιορτάζει τα Κούλουμα την Καθαρή Δευτέρα με εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν μουσική, χορό και σαρακοστιανά εδέσματα στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου.

Καρναβάλι σε Μακεδονία-Θράκη


Καλόγερος

Θρακιώτικο έθιμο με έντονο θεατρικό στοιχείο. Μεταφέρθηκε και σε άλλες περιοχές (Δράμα, Πιερία) στις οποίες μετοίκησαν Θρακιώτες. Τα πρόσωπα είναι δύο καλόγεροι, η «Μπάμπω» με το εφταμηνίτικο παιδί της, δύο νύφες (τις υποδύονται νεαροί άντρες), δύο κατσίβελοι και δύο χωροφύλακες. Η δράση είναι καταιγιστική. Ο ένας Καλόγερος ξαφνικά θέλει να νυμφευθεί και βρίσκει τη νύφη. Ο άλλος Καλόγερος - κουμπάρος τον σκοτώνει και η νύφη θρηνεί. Κάποια στιγμή ο Καλόγερος ανασταίνεται. Ο δαίμων της φύσεως φονεύεται σε ακμαία ηλικία για να μη πεθάνει από γεροντικό μαρασμό και ανασταίνεται. «Το τελευταίο μέρος είναι τελετουργική εικονική άροση - όργωμα μπροστά στην εκκλησία με καινούργιο αλέτρι και ζυγό καθώς και σπορά, πράξη ομοιοπαθητικής μαγείας, που μας μεταφέρει ακόμη και σε προ διονυσιακές τελετές» επισημαίνει η Αικατερίνη Πολυμέρου - Καμηλάκη, διευθύντρια του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.

Καστοριά

Ο Χάσκαρης και οι Μπουμπούνες

Την Κυριακή της Αποκριάς η Καστοριά τυλίγεται στις… φλόγες, αφού γίνονται οι Μπουμπούνες. Έθιμο που από τη λατρεία της φωτιάς, στην οποία αναφέρεται, «προδίδει την προχριστιανική καταγωγή του». Ένα ακόμη έθιμο, είναι ο «Χασκάρης». Κάποιος δένει στην άκρη ενός πλάστη ένας αυγό και το γυρίζει από στόμα σε στόμα. Όποιος καταφέρει να αρπάξει πρώτος το αυγό κερδίζει.

Ολα όσα φοβάσαι πως δεν ξέρεις για τις απόκριες από το Λιακαδάκι


Παρελάσεις, καντάδες, πυροτεχνήματα, κλέψιμο της νύφης, μουτζουρώματα, το κάψιμο του καρνάβαλου. Οι αποκριάτικες εκδηλώσεις που οργανώνονται αυτές τις μέρες σε ολόκληρη την Ελλάδα δεν έχουν τέλος, καθώς κάθε πόλη έχει τον δικό της ξεχωριστό τρόπο για να ‘χορέψει’ στους ρυθμούς του καρναβαλιού. Κάποιες περιοχές όμως, με «πρωτεύουσα» την Πάτρα, αποτελούν τους βασικούς καρναβαλιστές στο άρμα του βασιλιά καρνάβαλου, αφού είναι πόλος έλξης για χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Οι Απόκριες αποτελούν ουσιαστικά την εισαγωγή στην περίοδο της νηστείας και προετοιμασίας για το Πάσχα.
Καλή Αποκριά!
Πάτρα
Συνώνυμο του κεφιού και του ξεφαντώματος, το πατρινό καρναβάλι είναι το πιο διάσημο της Ελλάδος, αφού εκεί δίνει κάθε χρόνο ραντεβού χιλιάδες μικροί και μεγάλοι καρναβαλιστές. Από το 1870 που έγινε η πρώτη παρέλαση με άρματα, το καρναβάλι της Πάτρας αναδείχτηκε σε κορυφαίο θεσμό τις ημέρες της αποκριάς. Η πόλη μετατρέπεται σε ένα ατελείωτο πάρτι με ξέφρενους ρυθμούς και αποκριάτικη διάθεση. Θεατρικές παραστάσεις, η γνωστή καρναβαλούπολη, το καλλιτεχνικό εργαστήρι για ενηλίκους και η φημισμένη μεγάλη παρέλαση των αρμάτων και των καρναβαλιστών. Το κέντρο της πόλης μετατρέπεται σε ένα ολοζώντανο πεδίο καλλιτεχνικής δράσης, δημιουργώντας μια αξέχαστη ατμόσφαιρα από τρία θέατρα δρόμου τα οποία θα αναπτύξουν μέχρι την δράση τους σε διάφορους τομείς, όπως μουσική, ακροβασίες, παντομίμα, ξυλοπόδαρους και δεξιοτεχνικές φιγούρες με τεράστιες σημαίες. Η μπάντα του δήμου δεν σταματά να περιοδεύει, με καρναβαλικά τραγούδια και μουσική, στους δρόμους της Πάτρας. Οι εκδηλώσεις κορυφώνονται με το κάψιμο του βασιλιά καρνάβαλου την Κυριακή.
Ξάνθη
Στην πόλη της Ξάνθης, οι θρακικές λαογραφικές γιορτές αποτελούν την καλύτερη απάντηση στο καρναβάλι της Πάτρας. Την τελευταία Κυριακή των αποκριών αναβιώνει ένα παλιό έθιμο, το κάψιμο του Τζάρου, όπως είναι η τοπική ονομασία του βασιλιά καρνάβαλου. Ο Τζάρος ή η Τζάρους ήταν ανθρώπινο ομοίωμα, που τοποθετούσαν πάνω σε ένα σωρό από πουρνάρια. Σύμφωνα με την παράδοση, την τελευταία Κυριακή της αποκριάς έκαιγαν τον Τζάρο στο κέντρο μιας αλάνας ή στην πλατεία, για να αποφύγουν την ύπαρξη ψύλλων το καλοκαίρι. Το έθιμο λέγεται ότι έφεραν οι πρόσφυγες από το Σαμακώβ της ανατολικής Θράκης και αναβιώνει κάθε χρόνο από τους κατοίκους του ομώνυμου συνοικισμού.
Ρέθυμνο
Το ρεθυμνιώτικο καρναβάλι είναι το μεγαλύτερο της Κρήτης. Οι εκδηλώσεις αρχίζουν με καντάδες στα στενά της παλιάς πόλης και συνεχίζονται με το κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού. Την Κυριακή πριν από τη μεγάλη καρναβαλική παρέλαση λαμβάνει χώρα μια «τελετουργία», ο λεγόμενος χορός των ομάδων, σύμφωνα με τον οποίο παρουσιάζονται θεατρικά σκετς, τα οποία σκηνοθετούν οι ίδιοι και η θεματική τους επικεντρώνεται στη μεταμφίεσή τους. Την Καθαρά Δευτέρα, στα παραδοσιακά χωριά του νομού, Μέρωνα και Μελιδόνι, ζωντανεύει ο «Καντής», το κλέψιμο της νύφης και το Πιπέρι.
Κοζάνη
Στην Κοζάνη ξεχωρίζουν οι Φανοί -φωτιές που ανάβουν σε γειτονιές της πόλης- και η ενεργή συμμετοχή των κατοίκων που ετοιμάζουν το γλέντι του φανού, χορεύουν υπό τους ήχους των χάλκινων πνευστών και τραγουδούν τα «Ξιανέντραπα» αλλά και τραγούδια κλέφτικα, της αγάπης και της ξενιτιάς. Oι καρναβαλικές εκδηλώσεις στην Κοζάνη ξεχειλίζουν από θετική ενέργεια και ενθουσιασμό, καθώς κάθε χρόνο αυξάνεται η συμμετοχή της νεολαίας
Κέρκυρα
Στην Κέρκυρα την τελευταία Κυριακή της αποκριάς γίνεται το κάψιμο του σιορ καρνάβαλου, αφού προηγουμένως έχει διαβαστεί η διαθήκη του. Ο κορφιάτικος γάμος και ο χορός των παπάδων αναβιώνουν σε διάφορα χωριά του νησιού. Τα καρναβαλικά έθιμα της Κέρκυρας συνδυάζουν την αρχαιοελληνική παγανιστική κουλτούρα με το φινετσάτο πνεύμα του καρναβαλιού της Βενετίας. Το καρναβάλι αναγγέλλεται, ως είθισται στα Επτάνησα, από τον τελάλη, ο οποίος διαλαλεί τον ερχομό του σιορ καρνάβαλου κρατώντας το «όρντινο» (διαταγή). Ιδιαίτερα έθιμα υπάρχουν σε ορισμένα χωριά της Κέρκυρας όπως ο κορφιάτικος γάμος και ο χορός των παπάδων.
Σκύρος
Μοναδικό είναι και το καρναβάλι της Σκύρου, χάρη στα ξεχωριστά δρώμενα με τους ντόπιους μεταμφιεσμένους σε «Γέρους», «Κορέλες» και «Φράγκους». Η έναρξη του τριωδίου στη Σκύρο είναι πρωτότυπη, καθώς στα σοκάκια του νησιού κυκλοφορούν οι ομάδες των μεταμφιεσμένων κατοίκων, με κορυφαίο τον γέρο, που είναι φορτωμένος με 50 κουδούνια και προχωρεί με ρυθμικούς βηματισμούς. Όταν συναντηθούν δύο ή περισσότεροι γέροι συναγωνίζονται στο περίφημο «λιλίρισμα», σείοντας τα κουδούνια τους μέχρι… τελικής πτώσεως. Εκτός από αυτό το έθιμο, στο νησί συνηθίζεται η απαγγελία έμμετρης σάτιρας, όπου παρουσιάζονται τα γεγονότα της περασμένης χρονιάς.
Λουτράκι
Σε γιορτινούς ρυθμούς ζει για για ένα μήνα και το Λουτράκι. Μουσικές, θεατρικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, πυροτεχνήματα, φωταψίες, happening, και δρώμενα διασκεδάζουν τους δημότες αλλά και τους μικρούς και μεγάλους επισκέπτες της πόλης. Οι εκδηλώσεις κορυφώνονται με την παρέλαση των αποκριάτικων αρμάτων.
Θήβα
Στη Θήβα ξεχωρίζει το έθιμο του «Βλάχικου Γάμου», που τελείται την Καθαρά Δευτέρα, ενώ τα «αλευρομουντζουρώματα» στο Γαλαξίδι είναι ένα έθιμο με ρίζες χαμένες στο χρόνο.
Αμφισσα
Ο «Θρύλος του στοιχειού» αναβιώνει το τελευταίο Σαββατοκύριακο της αποκριάς. Από τη συνοικία Χάρμαινα, όπου βρίσκονται τα παλιά Ταμπάκικα και τα σκαλιά του Αϊ Νικόλα, κατεβαίνει το «στοιχειό» και μαζί ακολουθούν εκατοντάδες μεταμφιεσμένοι. Λέγεται πώς τα «στοιχειά» αποτελούν ψυχές σκοτωμένων ανθρώπων ή ζώων που τριγυρίζουν στην περιοχή. Η αναπαράσταση της «Νύχτας των στοιχειών» γίνεται κάθε χρόνο από το 1995 στην πόλη των Οζολών και η ιστορία του εθίμου αναφέρεται στην ελληνική εκδοχή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας.
Νάουσα
Στη Νάουσα αναβιώνει και φέτος το έθιμο «Γενίτσαροι και Μπούλες», που έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα και, πιο συγκεκριμένα, στη λατρεία του θεού Διονύσου. Αυτό το παραδοσιακό δρώμενο χρονολογείται στις αρχές του 18ου αιώνα, ενώ οι ρίζες του ανιχνεύονται στις διονυσιακές γιορτές της αρχαίας Ελλάδας. Η φορεσιά του Γιανίτσαρου αποτελείται από φουστανέλα, τσαρούχια, βαριά ασημένια νομίσματα και ολοκληρώνεται με την περίφημη μάσκα από πανί κερωμένο στην εσωτερική πλευρά, εξωτερικά στοκαρισμένη με ένα ζωγραφιστό τσιγκελωτό μουστάκι. Όλη την περίοδο των αποκριών η μάσκα κοσμεί πολλά από τα μπαλκόνια της Νάουσας.
Καστοριά: φωτιές στις πλατείες
Την Κυριακή της μεγάλης Αποκριάς αναβιώνουν κατά το σούρουπο οι μεγάλες φωτιές στις μεγάλες πλατείες της πόλης, στην Καστοριά. Πρόκειται για προχριστιανικό έθιμο, που επέζησε μέσα στον χρόνο και έφτασε ως τις μέρες μας. Οι μεγαλύτεροι μπουμπούνες είναι της πλατείας Ντουλτσό, της γειτονιάς του Απόζαρι, της πλατείας Ομονοίας και της γειτονιάς του παλαιού Νοσοκομείου. Γύρω από την αναμμένη μπουμπούνα, οι παρευρισκόμενοι πίνουν και γεύονται κεράσματα της μέρας της Αποκριάς, που καταναλώνονται εν όψει της Καθαράς Δευτέρας. Λαϊκές ορχήστρες παίζουν τοπικούς παραδοσιακούς σκοπούς και ακολουθεί χορός μέχρι να σβήσει η μπουμπούνα. Στα σπίτια, οι νοικοκυραίοι τηρούν το έθιμο του «Χάσκαρη». Μετά το βραδινό φαγητό διασκεδάζουν όλοι με τις προσπάθειες που καταβάλουν όλα τα μέλη της οικογένειας για να «πιάσουν» με το στόμα ολάνοιχτο το βρασμένο αυγό που τους προσφέρεται με τη βοήθεια ενός ξύλινου ραβδιού και μιας κλωστής στην οποία δένεται το αυγό. Το νόημα αυτού του εθίμου είναι συμβολικό: Με το αυγό κλείνει το στόμα για την Σαρακοστιανή νηστεία – Με το αυγό ανοίγει ξανά τη νύχτα της Ανάστασης.
Δράμα: το έθιμο του Καλό – γερου
Το εθιμικό δρώμενο του Καλόγερου (= καλός γέρος) τελείται τη Δευτέρα της Τυρινής. Οι ρίζες του ανάγονται σε πανάρχαιες ευετηρικές τελετές, κατά τις οποίες οι άνθρωποι ζητούσαν από τις ανώτερες δυνάμεις να επενεργήσουν στη βλάστηση και να γονιμοποιήσουν τη γη. Στις μέρες μας, το έθιμο υπενθυμίζει και υπογραμμίζει την εξάρτηση του ανθρώπου από τη φύση. Το έθιμο ήλθε στη Δράμα μαζί με τους πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης. Αναβιώνει από μια ομάδα μεταμφιεσμένων με επικεφαλής τον Καλόγερο. Επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού και ύστερα πηγαίνουν στην πλατεία. Εκεί διεξάγονται διαγωνισμός διελκυστίνδας, εικονικό όργωμα και σπορά. Το δρώμενο ολοκληρώνεται με την εικονική νεκρανάσταση του Καλόγερου.
Κυκλάδες: από την Τσικνοπέμπτη στην Τρανή Αποκριά
Στις Κυκλάδες οι εορτασμοί του Καρναβαλιού, χαρακτηριστικοί και ευφάνταστοι, αποτελούν την έκφραση ενός αξιόλογου και ιδιότυπου λαϊκού πολιτισμού με επιρροές από διάφορες κουλτούρες. Κατά την αποκριάτικη περίοδο στα Κυκλαδονήσια ιδιαίτερη θέση έχει η Πέμπτη της Κρεατινής εβδομάδας, η λεγόμενη «Τσικνοπέμπτη», ενώ ο παραδοσιακός εορτασμός της Αποκριάς κορυφώνεται την τελευταία Κυριακή, την Κυριακή της Τυρινής, η οποία ονομάζεται και «Τρανή Αποκριά». Οι συνεστιάσεις που γίνονται εκείνη την ημέρα έχουν εύθυμο γιορταστικό χαρακτήρα με τραγούδια χαρακτηριστικά των αισθημάτων που επικρατούν.

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Είναι γεγονός ! Εβαλα τελική πλώρη για μια θέση στα παιδαγωιγκά τμήματα στις πανελλαδικές του Μαίου . Η θετική σας σκέψη σύμμαχος μου να το ξέρετε ! θα την χρειαστώ !

 Η επιστροφή της Πετροβασίλη!

Σήμερα για μένα ήταν μια σημαντική μέρα !
Εχω πάρει μια απόφαση εδώ και καιρό αλλά σήμερα πια είναι επίσημο .
Δινω μάχη κυριολεκτικά με μια τεράστια προσπάθεια διαβάζοντας μόνη μου χωρίς κανένα φροντήστηριο χωρίς κανένα ιδιίατερο ..πιστέψτε με δεν ειναι εύκολο για να δώσω εξετάσεις να μπω στις σχολές που θέλω !
 Ξανά ναι όπως το φαντάζεσαι αρχαία γνωστό και άνγωστο με όλα τα κομφόρ .... γραμματικές συντακτικές νοηματικές κλπκλπ! Λατινικά _ δώσε πόνο αλλά γραμματική μόνό προλαβαίνω να εμπεδώσω και μεταφράσεις συγνώμη από τις καθηγήτριες μου το 1990 που δεν αντέχω να ξαναθυμηθώ και το συντακτικό . Συνεχίζουμε το εορταστικό πρόγραμμα μας λοιπόν με κείμενα λογοτεχνίας έκθεση και την λατρέμενη ιστορία συν βιολογία !

Τι έγινε ; Αγχώθηκες που τα διάβασες στο μονόλογο μου ;
Αχμ τι να πω εγώ η δόλια που ειχα να πιάσω αρχαιολατινικοιστορικοεκθεσιακολογοτεχνικοβιολογικό από τότε που η Σαμπρίνα τραγουδούσε με τον Χαριτοδιπλωμένο+ δεν σου κάνω πλάκα είναι αληθινό επώνυμο και googlaρετω αν θες να δεις πως _ Ορκίζομαι να μην χωρίσουμε ποτέ ποτέεεεεεεεεεεεε ποτέ των ποτών!!


 ναι εγώ ειμαι αυτή !! σε κατάσταση πολικού ψύχους πριν δυο μέρες 17/2 που είπα πως τέλος ο κόσμος να γυρίσει στην δραχμή εγώ θα μπω νηπιαγωγική! 
Η θετική σου σκέψη και η θετική σου αύρα θα βοηθήσει μαζί με το διάβασμα μου να τα καταφέρω σε πείσμα πολλών πως τι πάω να κάνω στα 33 χωρις τα καλοκαίρια ... 
Σε φιλώ . σε είπα τον πόνο μου τον καημό μου να σπουδάσω ..αλλά μιλάω σοβαρά .
αν έχεις φίλη πο κλαίγεται και λέει πως τίποτα δεν γίνεται  ή δεν κάνει  σωστό για την ζωή  της  γνώρισε της την αφεντικά μου και δώσε της το να το διαβάσει .  
  

Με αγάπη 
Η λιακαδάρα


Kerastase Nutritive Masque ..Για μένα ως Λιακάδα ίσως Ever Η καλύτερη μάσκα για τα μαλλιά Μάθε Γιατί

Θα σας πω μια ιστορία ...κάποτε ήταν μια Λιακάδα και εργαζόταν και είχε και μισθό και καλό ,  αξιοπρεπή θα τον χαρακτήριζα . Κάποτε λοιπόν μπορούσα να φροντίζω τα μαλλιά μου με μια εταιρεία που - προσωπικά εξακολουθώ να λατρέυω και θα κάνω τραγική οικονομία μη βγάζοντας την μηνιαία κάρτα μου για να ξαναγοράσω - αγαπώ ..τόσο απλά.
Το μαλλί μου ως ποιότητα είναι  ένα "νορμάλ"βαμμένο μαλλί ελληνίδας ! _ καυστικό χιούμορ







Ναι είναι αρκετά ταλαιπωρημένο από βαφές και σεσουάρ , το οποίο έπαψα να χρησιμοποιώ 3 χρόνια και βελτιώθηκε σημαντικά το μαλλί μου η ποιότητα του ...σας το συστήνω. 
Εφόσον μπορούσα να πληρώσω ήθελα τα καλύτερα προιόντα για μένα ! Μια εταιρεία δεν με απογοήτευσε ποτέ στο αποτέλεσμα της ενυδατώσης και της θεραπείας στα μαλλάκια μου και δεν είναι άλλη από την Kerastase.
Συγκεκριμένα η σειρά της Nutritive για χοντρά μαλλιά πάντα γιατί η τρίχα των μαλλιών μου το φυσκό της - χωρίς την ταλαιπωρία της βαφής πια που τα έχει ...αποτελείωσει - είναι χοντρής υφής. Ετσι όταν μπορούσα δεν αγόραζα καμιά άλλη . Οταν ομως αδειάζει η τσέπη αναγκαστικά θα αναζητήσω και το έκανα και βρήκα μια εταιρεία στα ευρείας κατανάλωσης να με δίνει το αποτέλεσμα που θέλω . Θα σας πω για αυτή σε άλλο επόμενο Post.
Θα το πω για να μην παρεξεγηθώ πως βάσει του δικού μου μαλλιού και της ποιότητας του έχει ερωτευτεί την kerastase και την σειρά αυτή , Ισως εσύ που διαβάζεις το Post αυτό να αναρωτιέσαι: τι λέει η ξανθιά αλλά η ξανθιά έχει πείρα σε όλα σχεδόν τα προιόντα ,γιατί και μια ηλικία την έχω_έλα μην με ρωτάς_δεν θα σου πω_ αι καλά είμαι 33 χωρίς τα καλοκαίρια !_ και 40 χρόνια φούρναρης στο beaute ....

Για να σε προλάβω να σε πω πως έχω δοκιμάσει όλα τα λάδια στα μάλλια μου από ελαιόλαδο έως λάδι καρύδας και καστορέλαιο ..αλλά  στο δικό μου μαλλί μια έντονη λιπαρότητα μένει όσο και να τα λούσω _ το λέω πάλι στο δικό μου _ στο δικό σου κεφάλι με τις τρίχες σου και τα μαλλάκια σου τα όμορφα τα μπουκλωτά ίσως κάνουν θαύματα_ και δεν την μπορώ . Ειδκά τον χειμώνα δεν παλεύεται . Το καλοκαρί χρησιμοποιώ και πιο οικονομικές μάσκες και θεραπείες ενυδάτωσης με έλαια γιατί καταλαβαίνεις ! Αν όχι θα σε γράψω σε άλλο Post μου για το τι κάνω ως Λιακάδα στα μαλλάκια μου τους καλοκαιρινούς μήνες.





Δεν ξέρω και δεν έχω κοιτάξει και δεν με ενδιαφέρει τι χημικά ή τι μη χημικά έχει η μάσκα ... Αλλωστε και το γάλα που βάζουμε στο καφέ μας_μέγα διατροφικό λάθος_ Ρώτα τον διατροφολόγο σου για να μην θεωρηθώ υπερβολικά έξυπνη_ αν ήξερες τις διαδικασίες που γίνονται για να το πιείς εσύ ....Θέλω να πω πως ότι υπάρχει σε βαζάκι ή συσκευασία που βγαίνει από πόρτα εργοστασίου μην μασάς τα μαρκετιστίκα . Εχει χημική σύσταση . Εχει ίσως κάτι που ναι δεν το πήρε κάποιος από το λιβάδι και το έριξε μέσα.Ναι έχει υποστεί επεξεργασίες ανάλογες που ναι θα έχει συντηρικά θα έχει οινόπνευμα θα έχει θα έχει ... Θα πρσπαθήσεις απλά να μην έχει είτε όλα τα γραμμάτα της αλφαβήτου από τα ονομάτα των συστατκών των κακών και θα αποφύγεις τα κλασικά καρκινογόνα. Πάμε για Gradne Επίλογο ..γιατί θα γράψω και άλλα και δεν κάνει.Πρέπει να βάλω τελεία .
. ( μπήκε η τελεία )
Οπότε απλά σταράτα και με απλά ελληνικά 

Αγαπώ την μάσκα Kerastase Nutritive Masque
Αγαπημένη μου εταιρεία Kerastase αν σου περισεύει κανά τεμάχιο και μπορείς να δωρίσεις ένα από αυτά ....και αν θες να κάνουμε και διαγωνισμό να κάνουμε μια λιακαδίτσα χαρούμενη σαν εμένα θα χαρώ πολύ !

ναι αυτό _ είναι ανοιχτή πρόσκληση στην εταιρεία. 
  αν  σου αρέσει ο τρόπος που σολάρω στα Post μου απλά κοινοποιήσε το .