Σελίδες

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Πότε πρέπει να πάει το παιδί σε αναπτυξιολόγο;



Ο αναπτυξιακός έλεγχος στοχεύει στο να ελέγξει τις κινητικές, ακουστικές, κοινωνικές, γλωσσικές, οπτικοκινητικές και κριτικές δεξιότητες του παιδιού. Κατά τη φυσιολογική διαδικασία της σωματικής ανάπτυξης ένα παιδί αναπτύσσει παράλληλα και τις δεξιότητες του. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις, παιδιών που στη διαδικασία της ανάπτυξης κάποιες δεξιότητες φαίνεται να «μένουν πίσω». Τότε κρίνεται αναγκαία η εκτίμηση του ειδικού, με έναν αναπτυξιακό έλεγχο και εάν επιβάλλεται θα ακολουθήσει κάποια εξειδικευμένη θεραπευτική παρέμβαση.
Πότε παρεμβαίνει ο αναπτυξιολόγος;

Ο γονιός είναι συνήθως εκείνος που καθώς παρακολουθεί το παιδί του να μεγαλώνει και παρατηρεί τις αλλαγές. Κατόπιν ο παιδίατρος είναι εκείνος που μπορεί να παραπέμψει τους γονείς να συμβουλευτούν έναν αναπτυξιολόγο. Σε ποιες περιπτώσεις όμως συνήθως χρειάζεται η γνώμη του ειδικού;
-Αν οι γονείς πιστεύουν ότι το παιδί τους είναι «πίσω» ή βλέπουν σημεία στην ανάπτυξη του που τους ανησυχούν.
-Αν ο παιδίατρος συμβουλεύσει τους γονείς να ζητήσουν ειδική βοήθεια.
-Αν υπάρχει κάποιο διαγνωσμένο πρόβλημα ή αναπηρία.
-Αν το παιδί ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου, π.χ. προωρότητα, πολύ χαμηλό βάρος γέννησης, ή υπάρχει κάποιος κληρονομικός παράγοντας ή οικογενειακό ιστορικό.
Ένας αναπτυξιολόγος είναι αρμόδιος για τα εξής: αναπτυξιακή καθυστέρηση, μαθησιακές δυσκολίες (π.χ. δυσλεξία), καθυστέρηση λόγου και γλωσσικές διαταραχές, διαταραχές συμπεριφοράς, αυτισμός, διάσπαση προσοχής/υπερκινητικότητα , νοητική υστέρηση, χαρισματικά παιδιά, διαταραχές κινητικών δεξιοτήτων και αναπτυξιακά προβλήματα σε πρόωρα παιδιά ή παιδιά με χρόνια νευρολογικά νοσήματα.

Τι κάνει ο γιατρός;
Κατά την επίσκεψή σας στον αναπτυξιολόγο θα επακολουθήσει μια ενδελεχής καταγραφή του ιστορικού του παιδιού και της οικογένειας προκειμένου να γίνει μια σφαιρική διάγνωση τόσο σε οργανικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει ένα λεπτομερές αναπτυξιακό ιστορικό αλλά και μια παιδιατρική-νευρολογική-αναπτυξιακή εξέταση με την χρήση των ειδικών αναπτυξιακών δοκιμασιών-τεστ, που βασίζονται στην αυθόρμητη και ελεύθερη συνεργασία του βρέφους, νηπίου, παιδιού ή και εφήβου ώστε να διερευνηθούν όλες οι δεξιότητές του.
Οι γονείς, ο παιδίατρος αλλά και οι θεραπευτές του παιδιού θα αποκομίσουν γραπτή αναφορά της Αναπτυξιακής Εκτίμησης και ο αναπτυξιολόγος θα παραπέμψει –εάν το κρίνει σκόπιμο-τους γονείς σε εξειδικευμένη θεραπευτική παρέμβαση.

Τι να προσέξετε!
Στην επίσκεψής σας στον αναπτυξιολόγο ο ρόλος σας είναι πολύ σημαντικός. Συχνά οι προσωπικές παρατηρήσεις των γονιών βοηθούν το γιατρό να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα. Δεν απαιτείται κανένας από εσάς να γνωρίζει την ορολογία της παιδιατρικής ή της αναπτυξιακής παιδιατρικής. Ο ειδικός θα συνομιλήσει μαζί σας με απλό και κατανοητό τρόπο.
-Μην φοβάστε να διαφωνήσετε. Το να αποδεχτείτε μια αξιολόγηση την οποία κατά βάθος απορρίπτετε δεν θα έχει κανένα όφελος για το παιδί, για εσάς ή για τον ειδικό. Είναι επιθυμητό, αν και δύσκολο πολλές φορές, να έρχονται και οι δύο γονείς στην αξιολόγηση. Έτσι, μπορούν να δοθούν περισσότερες πληροφορίες για το παιδί, το οποίο ίσως νιώσει πιο άνετα να ξεδιπλώσει όλο του το δυναμικό του και οι γονείς μπορούν μετά να συζητήσουν ευκολότερα το πόρισμα της εξέτασης.
-Παρότι τα μικρά παιδιά δεν αποχωρίζονται ποτέ τους γονείς τους κατά την διάρκεια της διαδικασίας, να είστε έτοιμοι να δεχτείτε ότι ο αναπτυξιολογικός παιδίατρος μπορεί να σας ζητήσει να μη συμμετέχετε καθόλου σε αυτήν. Διαφορετικά, οτιδήποτε πετύχει το παιδί σας θα αποδίδεται στη βοήθεια ή στην παρέμβασή σας και όχι στις δικές του δυνατότητες, κάτι που προφανώς το αδικεί.
-Σιγουρευτείτε ότι ξεκαθαρίζετε από την αρχή για ποιον λόγο ήρθατε και ποιες είναι οι βαθύτερες ανησυχίες σας. Να είστε έτοιμοι όμως να ακούσετε και ανησυχίες που εγείρονται στον αναπτυξιολόγο ( και επομένως και σε σας) κατά την διάρκεια της εξέτασης.
-Εάν διαγνωστεί κάποια δυσκολία στο παιδί σας. Όσο μεγάλη και αν είναι η ανησυχία σας και η τάση να φροντίσετε όσο καλύτερα μπορείτε το παιδί σας, μην ξεχνάτε να φροντίζετε τον εαυτό σας και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειά σας. Μια υγιής και ενωμένη οικογένεια είναι ο καλύτερος σύμμαχος για ένα παιδί με αναπτυξιακό πρόβλημα.
-Μη διστάζετε να μοιράζεστε τις εμπειρίες σας και τα συναισθήματά σας με άλλους γονείς που αντιμετωπίσουν παρόμοια προβλήματα. Όχι μόνο θα μάθετε από την εμπειρία τους, αλλά και να βοηθήσετε κάποιους να φροντίζουν καλύτερα το παιδί τους και αυτό θα σας δώσει μεγάλο κουράγιο.



πηγή tlife.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: