Σελίδες

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

Γέννησε στην 31η εβδομάδα της ..διαβάστε την ιστορία της μαμάς και δείτε ένα ακόμη θαύμα της ζωής









τι να πω εγώ ως λιακάδα όταν μια τόσο όμορφη και αληθινή ιστορία ...αγγίζει και την πιο παγωμένη καρδιά ..
πηγή μου και πάλι είναι από τα αγαπημένα μου ιστιολόγια
mothersblog.gr


Καλησπέρα κι από μένα! θέλησα κι εγώ να μοιραστώ την δική μας ιστορία!
Έγκυος στο τέταρτο αγγελούδι μου που ήθελα πολύ από καιρό και χωρίς καμία βοήθεια παρά μόνο από τον σύζυγό μου και τα δύο μεγαλύτερα παιδιά μας, πάλευα από την αρχή της εγκυμοσύνης μου να τα βγάλω πέρα και να πάνε όλα καλά. Όμως κάπου εκεί μας περίμενε και μια περιπέτεια χωρίς να την έχουμε φανταστεί!
Είχα πονάκια και συσπάσεις από τον 5ο μήνα αλλά δεν πρόσεχα καθόλου, ούτε έβαζα στο μυαλό μου ότι κάτι μπορεί να μην πάει καλά, με αποτέλεσμα μπαίνοντας στην 31η εβδομάδα να με πιάσουν πόνοι τοκετού . Έτσι, μπήκα εκτάκτως για καισαρική.
Στις 22 Μαρτίου τα ξημερώματα γεννήθηκε ο άγγελός μου χωρίς να μπορέσω να τον δω ούτε ένα λεπτό... Τον είδε μόνο ο μπαμπάς του και γι' αυτόν το σοκ ήταν μεγάλο. Τις πρώτες δύο μέρες, προσπάθησε να μου κρύψει τη σοβαρότητα της κατάστασης, όμως όταν κατεβήκαμε μαζί στην εντατική έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου...
Το μωράκι μου, το δικό μου αγγελούδι ήταν γεμάτο καλώδια, σύριγγες και το στηθάκι του ανεβοκατέβαινε σαν τρελό! Είχε υγρό στα πνευμονάκια του, ταχυκαρδίες αλλά ευτυχώς ετο βάρος του (2.400 γραμμάρια) το βοήθησε πολύ να ξεπεράσει τα σοβαρά προβλήματα και σε 7μερες να περάσει σε θάλαμο υψηλής παρακολούθησης!
Και να που ξημέρωσε η μέρα που θα τον έπαιρνα στην αγκαλιά μου για να κάνουμε την πρώτη μας γνωριμία με το μπιμπερό!
1η Απριλίου: Δε θα την ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα! Τον πήρα στην αγκαλιά μου και δεν το πίστευα ότι ήταν δικό μου! Κόπηκε η καρδιά μου στα δυο όταν έφτασε η ώρα να τον ακουμπήσω στο κρεβατάκι του για να φύγουμε για να γυρίσουμε πάλι την άλλη μέρα. Δεν πέρναγε η νύχτα! Όσο έκλαψα αυτές της 17 μέρες δεν έχω κλάψει όσο ζω. Τις τελευταίες μέρες ο μικρούλης μας έπαιρνε 50γρ. τη μέρα δείχνοντάς μας πόσο βιαζόταν να πάει να γνωρίσει τα αδέλφια του που τον περίμεναν!

Τελικά έφτασε η μέρα μας! Στις 7 Απριλίου φύγαμε και οι τρεις μας από το μαιευτήριο τρελοί από ευτυχία αλλά και γεμάτοι φόβο και άγχος μετρώντας αντίστροφα για την ώρα που θα φτάναμε στο σπίτι μας και στα άλλα μας παιδιά! Γεμάτοι φόβο γιατί τα αδέλφια του πήγαιναν σχολείο και ο μικρός δεν έπρεπε να έρχεται σε επαφή μαζί τους για πολλή ώρα.
Όλα όμως τελείωσαν με την θέληση του Θεού και την βοήθεια της γιατρού του που τον παρακολουθεί από την ώρα που ήρθε στον κόσμο ο Παναγιώτης μας!

Σήμερα είναι μια χαρά! Έκλεισε του 4 μήνες, φωνάζει, γελάει σε όλους μας, είναι ένα υγιές μωρό χωρίς κανένα πρόβλημα μπαίνοντας νωρίς στην κλίμακα μέτρησης ενός τελειόμηνου μωρού! Εμείς κάναμε και θα κάνουμε τα πάντα για να είναι γερό και ευτυχισμένο μαζί με τα αδέλφια του!
Ευτυχώς σε όλη αυτή την περιπέτεια, ο σύζυγός μου δεν με άφησε στιγμή μόνη μου, περάσαμε μαζί κάθε αγωνία. Όλα τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα, την μισαλλοδοξία των γιατρών αλλά και τις όμορφες ειδήσεις για το μωρό μας! Δε θα ξεχάσουμε ποτέ τα λεπτά που δεν περνούσαν για να ανοίξουν οι πόρτες της εντατικής, που τον βλέπαμε να κλαίει στον θάλαμο και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα και τόσα άλλα...
Τώρα όλα έχουν περάσει και ο μικρούλης μας έχει τρελάνει οικογενειακώς! Όλη την ημέρα ασχολούμαστε μαζί του! Είναι εδώ μαζί μας και είναι το μικρότερο αστεράκι μας! Τρέμουμε μην μας πάθει τίποτα και έχουμε γίνει υπερπροστατευτικοί και με τα άλλα παιδιά! Ο μικρός μας έδωσε ένα μάθημα αγάπης, στοργής και πίστης στο Θεό!
Μακάρι γονείς και μωράκια να μην περνούν αυτά που περάσαμε εμείς! Μανούλες προσέχετε εσείς που είστε εγκυούλες! Όχι υπερβολές αλλά μεγάλη προσοχή γιατί όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η ώρα... Σε μένα το πάθημα έγινε μάθημα! Κάθομαι με τις ώρες πάνω από την κούνια του και τον χαζεύω σα να μη το πιστεύω ότι αυτό το αγγελούδι είναι καλά!
Όσο για την επιλόχεια κατάθλιψη, την περνώ κι αυτή αλλά σύμφωνα με το γιατρό μου θα περάσει γρήγορα με τη βοήθεια τον δικών μου ανθρώπων! Δεν πιστεύω πως ήμουν ποτέ τόσο ευτυχισμένη όσο είμαι τώρα! Ήθελα πολλά παιδιά και τα έχω! Όσο για τον μικρούλη πρίγκιπα, μας έμαθε πως με αγάπη και πίστη όλα μπορούν να ξεπεραστούν!

Δεν υπάρχουν σχόλια: