Σελίδες

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Το τέλειο ζευγάρι .ιστορία bartending 6




" Ναι όλοι μας χαρακτήριζαν το τέλειο ζευγάρι.Πληρούσαμε τις κλασικές προυποθέσεις ιλλουστρασιόν εξώφυλλου σε μηνιαίο περιοδικό. 
Μπήκα στην νομική με τα χίλια ζόρια και πιέσεις της μητέρας μου .Πάρε το πτυχίο σου και ας μην ασκήσεις ποτέ το επάγγελμα.Δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται και πότε θα σου φανεί χρήσιμο.Ταρώ και φλυτζάνι του καφέ μάλλον είχε διαβάσει.
Με τον άντρα μου , πρώην σε λίγες μέρες με την βούλα του νόμου και του κράτους, γνωριστήκαμε στην σχολή.Λογικό ίδιος χώρος ίδιο πρόγραμμα ίδιο αντικείμενο σπουδών και ερωτευτήκαμε μπαμ και κάτω ,έτσι μωράκι μου φευγάτο που λέει και άσμα .Μια φοιτητική ζωή βγαλμένη από παραμύθι .Ο αρραβώνας έγινε με όλες τις τιμές και τα ανάλογα βεγγαλικά.Ότι αρμόζει και αξίζει σε ένα μοναχογιό και γόνο πλούσιας οικογένειας και κληρονόμος μεγάλου δικηγορικού γραφείου. Χατήρι δεν του χαλούσαν και για αυτό δεν έφεραν αντίρρηση στην σχέση μας.Αρκεί που τον έβλεπαν ευτυχισμένο με κάποια που δεν ήταν από μεγάλο τζάκι και δεν είχε τρανή καταγωγή και τρανταχτό επώνυμο.Ξέχασα να σου πω πως όλοι μας έχουμε καταγωγή και επώνυμο.
Σαν είχε δει κάτι η μητέρα μου είπε την σοφή κουβέντα μάθε τέχνη και άστην και αν πεινάσεις πιάστην. Να "χωθείς" στο γραφείο του και όχι σαν δικηγόρος γιατί σε βλέπω δεν το θες ,ακόμη.Ανάλαβε την γραμματεία και το τμήμα δημοσίων σχέσεων .Μην μείνεις στο σπίτι χαρωπή νοικοκυρά με μανικιούρ και κομμωτήρια .Δεν ξέρεις πως θα τα φέρει η τύχη και αν στραβώσει ο γάμος σου να μείνεις μόνη ,άφραγκη με παιδιά στην αγκαλιά.
Ο γάμος έγινε σε εκκλησία του κολωνακίου με όλες τις τιμές που αρμόζουν.Νυφικό υπερπαραγωγή ,γαμπρός κούκλος ,τελετή με μια εκκλησία που ασφυκτυούσε από καλεσμένους, φωτογραφίες ,χειραψίες ευχές,δεξίωση υπερθέαμα.Τότε μου φάνηκαν μεθυστικά όμορφα, σαν ταινία.Και έτσι κύλησε η κοινή μας ζωή.΄Ηρθε το πρώτο παιδί ,παιδί ενός μεγάλου έρωτα .Κάθισα για λίγο καιρό σπίτι, να το χορτάσω το μωρό ,να το δω να μεγαλώνει ,να κάνει τα πρώτα του βήματα.Καταλαβαίνεις. 
Επέστρεψα στην δουλειά και ξανά έμεινα έγκυος .Διπλή χαρά στο σπιτικό μας γιατί εκείνη την περίοδο η δουλειά πήρε μια σοβαρή υπόθεση με πολύ καλή αμοιβή και επιτυχία και αναγνωρισιμότητα των κόπων που έκανε ο άντρας μου.
Η ζωή μας κυλούσε όμορφα,γλυκά, οικογενειακά .Εντάξει είχαμε και τις δύσκολες στιγμές μας όπως όλα τα ζευγάρια.Οπως λένε και οι παλιές το σπίτι και την οικογένεια η γυναίκα τα κρατά και τα κουμαντάρει.
Μια μέρα έρχεται στο σπίτι .Μου λέει πως θέλει να χωρίσουμε έχει ερωτευτεί κάποια άλλη .Εκείνη την ώρα δεν θυμάμαι ακριβώς τι έγινε.Επικρατεί μια θολούρα στο μνημονικό μου.
Πήρα τα παιδιά και έφυγα.
Επέστρεψα στο πατρικό μου.
Δύσκολα φεγγάρια και δύσκολες στιγμές.
Το διαζύγιο μας ήταν και αυτό ροκ.Με ανάλογες σκηνές από ταινίες από τον πόλεμο των Ρόουζ.Ευτυχώς η καλή μου νεραίδα ή ο φύλακας μου άγγελος μου έστειλε έναν πολύ καλό δικηγόρο .
Οι καλές δημόσιες σχέσεις που είχα αναλάβει τόσα χρόνια στο γραφείο απέδωσαν καρπούς.
Νέα δουλειά στην θεσσαλονίκη νέα αρχή για μένα και τα παιδιά.Οχι ακόμη νέος έρωτας .Είναι νωρίς και νωπές οι πληγές.
Εχω για ένα τελευταίο δικαστήριο που οριστικοποιεί την διατροφή των παιδιών και έχω φύγει από την αθήνα.
Απορώ με τους ανθρώπους που μένουν ακόμη στην πόλη .
Είχε δίκιο η μητέρα μου.Πάντα πρέπει να ακούμε την διαίσθηση μας οι γυναίκες.Σπάνια κάνει λάθος."






Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Πατρικές συμβουλές .ιστορία bartending 4



Στο μαγαζί είχε κλείσει το barcelor party  ο κολλητός μου.Χατήρια δεν χαλάω και απλά βάλτε την φαντασία σας να σας ελεύθερη .
Κάποια στιγμή έρχεται προς το μέρος μου και μου ζήτα σκέτο το ουίσκι του .Με ανησύχησε .Είχα δίκιο.
"Αδερφέ άκου να δεις και δες να ακούσεις ιστορία . Το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται.Και εγώ φημίζομαι ,αετόπουλο.
Έλεγα δεν υπάρχει περίπτωση να παντρευτώ ,το ξέρεις καλά αδερφέ μου και φίλε μου.Για αυτό και στοχεύω σε συγκεκριμένο κομμάτι του γυναικείου πληθυσμού. Μικρές με μάξιμουμ το 25 βία το 27 και κανένας κίνδυνος δέσμευσης.Γιατί είναι γνωστό πως με μία πιτσιρίκα είσαι καλυμμένος ,δεν κινδυνεύεις να δεθείς, με πιάνεις? Βόλτες μαζί, σινεμά ,βραδυνές βόλτες , μικρές αποδράσεις τα σαββατοκύριακα, light κουβεντούλα χωρίς να χρειάζονται αναλύσεις επί αναλύσεων, αναίμακτος συναισθηματισμός δηλαδή . Σε προσέχει και εκείνη και υπάρχει γενικά αυτός ο γλυκός ενθουσιασμός , το αλατοπίπερο της ζωής . Και θα στο ξαναπώ φίλε μου ,αδερφέ μου για αυτό δεν έβγαινα με μεγαλύτερη των 30 γιατί νομίζαμε πως θα ερωτευτούμε και θα μας αφήσει.Και η ζωή συνεχίζεται .Και γνωρίζω την μέλλουσα γυναίκα μου ,ετών 24.Την καμαρώνεις πάνω στο τραπέζι ,χάρμα ,όνειρο, μια θεά. 
Και τι μαθαίνω προχθές ? πρόσεξες βέβαια πως έχει ήδη έχουν γίνει όλες οι ετοιμασίες.Το έξυπνο πουλί θα πάει επί ξύλου κρεμάμενο αύριο .Ωχχχχχχχχχ. Αααα τι έλεγα ? χμ τι μου λέει η μικρή : ότι με παντρεύεται όχι γιατί με αγαπά με νοιάζεται κλπ κλπ κλπ...όχι βέβαια έμεινε έγκυος επίτηδες για να εξασφαλιστεί οικονομικά.!!!Πληρούσα τις σωστές προδιαγραφές και ήμουν εύκολος στόχος.Κατάλαβες φίλε και αδερφέ .?? Ο άντρας όμως μου έμαθε ο πατέρας μου τιμά τα παντελόνια που φορά" το ξαναγέμισα και ήπια και εγώ διπλό σκέτο.


Μαθαίνοντας την ζωή .ιστορία batending 5



Τρίτη και το μαγαζί δεν έχει γεμίσει σήμερα.Ζένια λοιπόν κατάσταση θα επικεντρωθώ σε αυτό που ξέρω να κάνω καλύτερα μετά τα κοκτέιλ , τον καλό ακροατή.Και για καλή μου τύχη,σαν να με άκουσε το σύμπαν,άτιμε Κοέλιο, έρχεται ένας από τους αγαπημένους,ένα από τα παρεάκια μου.
Κερνάω το πρώτο γιατί σίγουρα θα ακολουθήσουν αμοιβαία κεράσματα,ένας άγραφος ιερός νόμος μεταξύ αντρών.
"Περίεργο κατασκεύασμα ο άνθρωπος και άντρας και γυναίκα.Και με τις δύο πρώην συζύγους μου γνωριστήκαμε ,παντρευτήκαμε,κάναμε το παιδί μας,χωρίσαμε και κάναμε ακόμη καλύτερο σεξ μετά το διαζύγιο. Με την πρώτη παντρευτήκαμε πιτσιρίκια και είχε μείνει έγκυος.Τότε υπήρχε φτώχεια αλλά πολλή αγάπη.Πως γίνεται αυτό δεν ξέρω αλλά είναι μαγικό.Μέναμε κυψέλη και είχα δύο δουλειές.Ξεκινούσα από το πρωί με το σαραβαλάκι μου .Η πρώτη δουλειά ήταν σε  πλυντήριο αυτοκινήτων και μετά καπάκι στην δεύτερη.Γυρνούσα σε ένα τόσο μικρό σπίτι σε τετραγωνικά αλλά τόσο μεγάλο από την αγάπη που υπήρχε.Κοιτάζαμε αγκαλιά το φεγγάρι .Ήταν το δικό μας φεγγάρι .Η δική μας στιγμή .Τα πράγματα στο σπίτι ήταν σε αριθμό 3,τρία πιρούνια ,τρία πιάτα,3 ποτήρια,το ένα πάντα σε παιδικό. Κοιμόμασταν αγκαλιά,αχχχχχ αυτή η αγκαλιά σε γεμίζει με ευτυχία και σου αδειάζει κάθε τι αρνητικό.Μετά ήρθε το τέλος.Χωρίσαμε .Ακολουθήσαμε ξεχωριστούς δρόμους αλλά εκείνο το καλοκαίρι δούλευα σε ντίσκο -τότε έτσι ήταν τα μαγαζιά μικρέ.Εκείνη είχε στο νησί με τον καλό της και εγώ είχα γνωρίσει την δεύτερη γυναίκα μου.Αχ ωραίος τύπος μου ήμουν ,μην κοιτάς τώρα που έχουμε περάσει την πέμπτη δεκαετία μας.Χαμός στο μαγαζί από τις γυναίκες και με γυρόφερναν σαν το μέλι οι άτιμες.Και η δεύτερη μέλλουσα γυναίκα ερχόταν για μένα και έβλεπε σκηνικά απίστευτα .Να μου την πέφτουν στην ψύχρα, καταλαβαίνεις .Δεν προκαλούσα ,εξηγούσα ,έλεγα γυναίκες είμαι καπαρωμένος.Το εννοούσα αλλά αυτό μάλλον εξιτάρει περισσότερο.Τι να πω ,γυναίκες παιδί μου ,δεν έχουν οδηγό χρήσης.Και εκείνη έκανε υπομονή.Και μετά συναντιόμουν με την πρώην μου και κάναμε το καλύτερο σεξ της ζωής μας .Και αυτό γινόταν για ολόκληρο το καλοκαίρι .Αλλά κάποια στιγμή δεν καταφέραμε να συναντηθούμε και έτσι,ξαφνικά μας ξανά-τελείωσε.Ετσι αφοσιώθηκα στην δεύτερη γυναίκα της ζωής μου.Και να τονίσω πως όταν είμαι σε σχέση είμαι η προσωποποίηση της μονογαμικότητας.Καμία από τις δύο δεν απατήθηκε κατά την διάρκεια του γάμου .Αντίθετα μετά από 17 χρόνια δεύτερου έγγαμου βίου ,μου τα φόρεσε!!!Υπάρχει μερίδιο ευθύνης και στους δυο.Φρόντιζα με  δύο δουλειές να μην λείψει τίποτα υλικό.Έλειπε το σημαντικότερο ,εγώ από το σπίτι.Εκείνη απαιτούσε και τον χρόνο μου και τα φράγκα.Εξήγησα αν είναι έτσι ,θα πρέπει να σταματήσω την μία εργασία .Δεν γίνεται και τα δύο.Αλλωστε το σπίτ μας ,το φαγητό μας και τα των παιδιών είναι καλυμμένα.Απλά θα περιορίζαμε τα έξτρα .Εγώ ήμουν έτοιμος γιατί είχα μεγαλώσει με το τίποτα .Ο θησαυρός μου είναι η οικογένεια μου.Εκείνη επέμενε.Εμ δύσκολα κόβονται τα μπουκάλια στα μπουζούκια,τα ακριβά ρούχα ,τα καινούρια αυτοκίνητα ,τα λούσα ,οι ακριβές διακοπές,τα ακριβά και μοδάτα ρούχα .Νομίζαμε πως με αυτόν τον τρόπο επιβραβεύαμε και επιβεβαιώναμε ,επισφραγίζαμε την ευτυχία μας.Και συνέχισα να έχω δύο δουλειές και να χάνω εκείνη σιγά σιγά. Μετά ήρθε και η φωτιά του καλοκαιριού του  2007 και εκεί κάηκε το σπίτι μας ,κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Και να μαι πάλι μηδενίζω το κοντέρ μου και συνεχίζω.Τώρα ξέρω πως δεν χρειάζομαι άλλο ταίρι πλην των προδιαγραφών που έχω θέσει στον εαυτό μου .Όχι άλλες εκπτώσεις ,δεν θα κάνω ούτε προσφορά.Και συνεχίζω να στέκομαι στα πόδια μου , με δύο δουλειές πάλι.Ανακάλυψα ξανά τους γιούς μου και περνάω μαζί τους χρόνο ακόμη και μέσα στο σπίτι με επιτραπέζια παιχνίδια και έμαθα να παίζω και playstation. "

μόλις χώρισα γιατρέ μου δεν είμαι καθόλου καλά .ιστορία bartending 3



Τα 7 στάδια της απώλειας

1.ΣΟΚ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΗ



2. ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΕΝΟΧΗ



3. ΘΥΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ



4. ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑ



5. ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ


6. ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ

7. ΑΠΟΔΟΧΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ 



Κάπως ξεκίνησε ένα ακόμη βράδυ μου στο μαγαζί.Η 

τύπισα .γοητευτική γυναίκα θα 

μπορούσα να πω,κάθισε παρήγγειλε CutySark με 3 

πάγους. Το postit  το 

κρατούσε αρκετή ώρα καθώς κάπνιζε το ένα μετά το 

άλλο και το ποτήρι γέμιζε.

Σκέφτηκα για θηλυκό έχει γερό στομάχι και 

οργανισμό,γιατί οι περισσότερες πέφτουν κυριολεκτικά 

κάτω από την καρέκλα στο τρίτο.

" Καλέ μου μπάρμαν δεν πίστευα ποτέ ,ειλικρινά με το 

χέρι στην καρδιά και στο τσιγάρο που κρατώ ότι θα 

πιάσω τον πάτο του βαρελιού. Είναι της μοδός στην 

χώρα μας ο πάτος ,το βαρέλι και οι προσπάθειες.Είπα 

και εγώ ας είμαι πακετάκι μαζί με την εθνική 

κατάθλιψη ,εθνική απώλεια,εθνική μιζέρια κλπ κλπ 

κλπ....". Το πρόβλημα μου είναι πως έχω διανύσει με 

επιτυχία σε παρελθόντα χρόνο όλα τα στάδια και έχω 

σταθεί στα πόδια μου.Αλλά μια τέτοια διαδικασία σε 

τρώει σιγά σιγά και δεν το συνειδητοποιείς.Το 

καταλαβαίνεις όταν δεν έχεις άλλα αποθέματα .Το 

καταλαβαίνεις όταν το κενό στην ψυχή σου είναι 

εκεί.Κάθε μέρα ,κάθε εβδομάδα , κάθε μήνα ,κάθε 

βράδυ που θα επιστρέψεις από την βόλτα σου ,την 

έξοδο σου ,το κομμωτήριο το γυμναστήριο ,το 

υποτίθεται προχωρώ και χαμογελώ , τελικά είναι εκεί."


Το postit εξακολουθούσε να το έχει στο αριστερό της 

χέρι και το έκανε βόλτες ανάμεσα από τα δάκτυλα του 

χεριού της.Αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν 

το κόκκινο χρώμα των νυχιών της.Τι να κάνω είναι 

μερικές λεπτομέρειες που παρατηρώ στις γυναίκες.



" Τώρα θα με ρωτήσεις τι καλό έχει  ο πάτος του 

βαρελιού. Χμ σωστή ερώτηση και απαιτεί και ανάλογη 

απάντηση.Αλλά δεν έχω πια άλλες απαντήσεις.Αυτο 

ήταν που έλιωσε το λογισμικό του εγκεφάλου.Οποιος 

θέλει απαντήσεις ας πάει μαντείο Δελφών καΙ ας 

ανατρέξει σε φλυτζάνια καφέ.Εγώ δεν έχω 

απαντήσεις." 


Που και που της έριχνα μια κλεφτή ματιά.Ωραίο 

γυναικάκι με εκφραστικό πρόσωπο και το βλέμμα της 

...αυτό είναι που με αρέσει .Πήρα το  postit της 

έγραψα το τηλέφωνο μου.Με κοίταξε.Χαμογέλασε.



Πριν φύγει μου έιπε : " δεν νομίζω να αναλύσουμε 

περισσότερο τα περί απαντήσεων και περί βαρελιών." 









προσωπική ιστορία .ιστορία bartending 2



αυτή είναι η δική μου ιστορία 
κάθε φορά που με ρωτούσε τι θες και απαντούσα
εσένα
δεν έχει αλλάξει τίποτα
εξακολουθώ να θέλω πίσω την ζωή μου την καρδιά μου την ψυχή μου 
δεν ζω απλά υπάρχω χωρίς εσένα

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

οι γυναίκες και τα εξώφυλλα vogue . ιστορία bartending 7



" οι γυναίκες είναι θεόμουρλες.Την γνωρίζεις ,της ζητάς ραντεβού, και είναι άλλη το πρωί , άλλη το βράδυ.Κάτι ανάμεσα σε Δρ.Τζέκιλ και Μ.Χάιντ. 
δεν θέλω ραντεβού με το εξώφυλλο της Vogue.Θέλω να συναντήσω το ίδιο χαμογελαστό κορίτσι που γνώρισα και όχι με το μεταμορφωμένο καρναβάλι του Ρίο.Τρόμαξα να την αναγνωρίσω το βράδυ που συναντηθήκαμε. Το πρόσωπο της είχε χαθεί σε τόνους λακ και μαλλί που όσο και να φυσούσε ο ντουνιάς,τιίπτα δεν κουνίοταν , κάτι σε  κράνος σε περικεφαλέα θύμιζε.Ο μόνος ήχος που άκουγες ήταν   τα 12πόντα που μάταια προσπαθούσε να περπατήσει σε πλακόστρωτα κακοφτιαγμένα κ το βήμα της θύμιζε το μετέωρο βήμα του ...καραγκιόζη.Άσε που νόμιζα πως είχε φύγει από το σπίτι ξεβράκωτη.Αλλα μετά συνειδητοποίησα πως φορούσε τελικά φούστα .¨Ηταν και ο φόβος που σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου αντικρίζοντας το δικό της. Τόση μαυρίλα που υπήρχε στα μάτια της και τόση χλωμάδα στο υπόλοιπο -εκείνη το λέει μακιγιάζ- εγώ ειδικές δυνάμεις καταδρομών .Άσε η ημικρανία μου που με έπιασε με το άρωμα της .Θα πρέπει να άδειασε λίτρα .Δεν μπορούσα να πάρω και παυσίπονο ,βλέπεις είχα πιει ήδη το πρώτο , για να συνέλθω από το σοκ του ραντεβού.Δεν γίνεται σκέφτηκα ,θα ναι πλάκα από το candit camera.
Ζητάω πολλά ο άνθρωπος? Δεν θέλω άλλο ραντεβού με την μεταλλαγμένη Barbie αλλά με θηλυκό."

αυτήν την διαίσθηση να την δίνεις σημασία .ιστορία bartending 8






Ήρθε και μου ζήτησε σκέτη βότκα σήμερα με 3 παγάκια. Το κατάλαβα αμέσως.Σβεντάς η αιτία.Πριν προλάβω να κλείσω τα καπάκι ,ζήτησε δεύτερο. Το γέμισα.
" ΄Επρεπε να το έχω καταλάβει.΄Ϊσως το σωστό ρήμα είναι ,η σωστή φράση δεν ήθελα να το καταλάβω,εθελοτυφλούσα . Τα τηλέφωνα που απαντούσε αμέσως και έβγαινε έξω για να έχει ησυχία . Το βλέμμα του που σοβάρευε στις επικονωνίες αυτές και πηγαινοερχόταν  σαν το παιδί που το είχαν πιάσει να κάνει ζαβολιά.Οι συγκεκριμένες μέρες που βλεπόμασταν που μιλούσαμε στο τηλέφωνο,στο διαδίκτυο, τα σαββατοκύριακα και τα δεκαήμερα που ήταν εκτός πόλης.Στρατιωτικός είναι ,απαραίτητες οι "εξαφανίσεις" με λίγα λεπτά επικοινωνίας ,μετρημένα πάντα.Το γνώριζα .Ηξερα το τέλος από την αρχή .Δεν ήθελα να χάσω όμως τις κλεμμένες στιγμές ευτυχίας μαζί του.Δεν ήθελα να μην έχει και εκείνος τις δικές του στιγμές.Παντρεύτηκε γιατί εκείνη έμεινε έγκυος.Εχουν λευκό γάμο ,είναι μαζί για τα παιδιά. Ερωτεύτηκε ο κάβουρας στα γεράματα σε χρονική στιγμή που δεν το περίμενε.Είχε δώσει σύνταξη στην ζωή του νωρίς.Εννοείται πως κερδίζει  ο λευκός γάμος γιατί πάντα δίνουμε ευκαιρίες και πόσο μάλιστα όταν μας φορτώνουν με ενοχές .
Έμεινα πίσω να μαζεύω τα κομμάτια μου. Αρκούμαι σε ότι μπορεί να μου δώσει ,την φιλία του και το ενδιαφέρον του αφού νοιάζεται για μένα .
Δεν ξέω μόνο αν νοιάζεται πραγματικά ή το κίνητrο του είναι οι ενοχές του. Δεν είναι αστείο ? Δύο άνθρωποι που ερωτεύτηκαν πολύ και βρήκαν την αδερφή ψυχή να είναι γνωστοί .Είναι τα αστεία της ζωής τελικά και δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω,πάλι.
Γέμισε μου το πάλι.Μιλήσαμε σήμερα ."

ο χρόνος είναι εχθρός .ιστορία bartending 1



Δύο φίλες σχεδόν συνομήλικες μπαίνουν μετά τις 12 .Κάθονται , μου παραγγέλνουν ποτό.Γυναικίες κουβέντες αλλά όχι ανούσιες.Μια από τις δύο η κοκκινομάλλα έχει γενέθλια.Η διάθεση τους όμως δεν έχει καμία σχέση με γιορτή κ χαρά.Η εορτάζουσα δεν αντέχει κ κλαίει με λυγμούς. Χμ ...γκομενοδουλειά σκέφτομαι κ συνεχίζω να σερβίρω .
" Γιατί ,γιατί , έφτασα σχεδόν 36 κ είμαι μόνη μου .Χωρίς οικογένεια χωρίς παιδί.Και τόσο θέατρο να μου παίξει,τόσο ψέμα δεν το άξιζα." και ξεσπά σε λυγμούς.
Η φίλη της ,κοκκινομάλλα κ αυτή ,μάταια προσπαθεί να βρει λόγια παρηγορίας.Κάνει κάτι καλύτερο ,την αγκαλιάζει κ με αυτό τον σιωπηλό τρόπο της συμπαραστέκεται.
"Πρόσεξε " της είπε " μην καταλήξεις σαν και μένα .Αν μπορέσεις κάνε ένα παιδί τουλάχιστον ,η μοναξιά είναι ύπουλη." 
Δεν ξέρω μετά από χρόνια γιατί μου έχει μείνει αυτή η εικόνα. Αν και άνθρωπος στα μπαρ και στην νύχτα τόσα χρόνια , τελικά ο πόνος και η απογοήτευση των ανθρώπων δεν παύει ποτέ να με εκπλήσει.

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

H ευτυχία του καλού καταθλιπτικού.

Να είσαι σε μια κατάσταση μήτρας. Με την κουβέρτα σου στον καναπέ ή το πάπλωμα στο κρεβάτι. Όλα σου τα παιχνίδια και τα φετίχ σε απόσταση που να τα πιάνει το χέρι σου. Ο καφές σου ή η ζεστή σου σοκολάτα, τα τσιγάρα, το φαγητό σου. Το φαγητό κατά προτίμηση σε μπωλ, να το αγκαλιάζει η χούφτα σου. Η τροφή τεμαχισμένη, να μη χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις μαχαίρι. 5-6 βιβλία τριγύρω, ίσως μια τηλεόραση απέναντι, πάντα με τηλεκοντρόλ, το λάπτοπ στην αγκαλιά, τη γάτα στα πόδια σου. Και ζέστη. Κάποιος μέσα στο σπίτι να σ' αγαπά, να αισθάνεσαι ανθρώπινη παρουσία, πού και πού να σου κάνει τσούκου τσούκου στο κεφαλάκι και να σε δέχεται όπως είσαι, χωρίς να σου ζαλίζει τον έρωτα ούτε να σου παίρνει τ' αυτιά με πολυλογίες. Ίσως και τη μαγική τσάντα της Μαίρης Πόπινς δίπλα, να βάζεις μέσα το χέρι σου και να βρίσκεις ό,τι χρειάζεσαι. Και να μπορείς να χάνεσαι στις ονειροφαντασιές σου, χωρίς να χρειάζεται να δίνεις γι' αυτές λογαριασμό ή να απολογείσαι.
 το δανείζομαι και πάλι από την καλή & πάνσοφη φίλη μου Ελένη Καλλιανέζου που λιγότερες από 100 λέξεις τα είπε όλα ..με σοφία κ γνώση 
και συνεχίζω με τις λίγες γνώσεις μου και ....

.Οσοι περνάμε τέτοια φάση ας την απενοχοποιήσουμε ας την απολαύσουμε.
Δεν μπορείς μία ζωή να είσαι μες στην τρελή χαρά και η προσωποποίηση της αισιοδοξίας, της χαράς , του χαμόγελου.
Δεν μπορείς μία ζωή να δίνεις .
Δεν μπορείς μία ζωή να σε "αδειάζεις" συναισθηματικά και πάντα να βρίσκεις την πηγή ανεφοδιασμού.
Κάποτε στερεύουν όλα .
Πάπαλα η δεξαμενή πάπαλα και σύ.
Και πιάνεις πάτο.
Και το απολαμβάνεις.
Και καλά κάνεις,
Αφού αυτή η κατάσταση σε ανακουφίζει με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Απενεχοποιήσου  από το αίσθημα αυτό της κατάθλιψης .
Είναι και αυτό δικό σου.
Είναι στιγμές δικές σου.
Δεν ενοχλείς κανέναν .
Ούτε καν τον εαυτό σου.
Εχεις πατήσει τον διακόπτη σε off.