Like An Actress

Aug 23, 2013 • 8:43 am No Comments

Η Μαντόνα είναι μοναδική. Τόσο μοναδική που γεννήθηκε την πιο νεκρή από ειδήσεις  περίοδο του χρόνου – 16 Αυγούστου, με αποτέλεσμα να ασχολούμαστε με την ηλικία της περισσότερο απ’ότι θα ασχολούμασταν με τα γενέθλια της μάνας μας π.χ. που «τόσα χρόνια ένα δώρο δεν έχω πάρει από σένα, άλλες μανάδες παίρνουν το λουλούδι με το στρέμμα τέτοιες μέρες». Και αφού η στήλη λέγεται “watch”, τι καλύτερο από το να θυμηθούμε τις (λίγες) καλύτερες και τις (πολλές) χειρότερες στιγμές της Βασίλισσας στην οθόνη.

Οι καλύτερες

Desperately Seeking Susan (1985)

Η πρώτη εμφάνιστη της Μαντόνα στη μεγάλη οθόνη σε κανονικό ρόλο (είχε προηγηθεί το cameo στο «Vision Quest») όταν ήταν στα ντουζένια της. Ο ρόλος ήταν εφάμιλλος του χαρακτήρα που προωθούσε εκείνη την περίοδο, ένα υπερσεξουαλικό αλητάκι με κορδέλες στα μαλλιά και χρωματιστά κολάν, που μασάει την τσίχλα σαν κατσίκι. Παρά την τεράστια προσπάθεια να προωθηθεί η Madge, η Ροζάνα Αρκέτ καρπώθηκε τις υποψηφιότητες για BAFTA και Χρυσή Σφαίρα. Τουλάχιστον μας έμεινε το “Into The Groove”.

Dick Tracy (1990)

Τρανό παράδειγμα του ρητού «μαζί με το βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα». Η γλάστρα στην προκειμένη είναι η Μαντόνα η οποία έχει ένα δεύτερο ρόλο πλάι στον τότε γκόμενο Γουώρεν Μπίτι και σε ένα πολύ καλό καστ, με Αλ Πατσίνο, Ντάστιν Χόφμαν, Ντικ Βαν Ντάικ μεταξύ άλλων. Στυλιστικά άρτια, η ταινία θύμιζε περισσότερο κόμικ και η ερμηνεία της Μαντόνα δεν είχε κάτι.. κακό, με πιο αξιομνημόνευτη στιγμή η ερμηνεία της στο “Sooner Or Later”, το οποίο κέρδισε και το Όσκαρ Πρωτότυπου Τραγουδιού την ίδια χρονιά.

In Bed With Madonna (1991)

To 1991 η Μαντόνα είχε αρχίσει να αγριεύει. Είχε μόλις τελειώσει την «Blond Ambition World Tour», είχε κυκλοφορήσει το «Justify My Love» με το απαγορευμένο του βιντεοκλίπ και ετοίμαζε την επόμενη κίνηση, που θα ήταν το «Erotica» του 1992. Κάπου εκεί κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ της «Truth Or Dare» ή αλλιώς, «In Bed With Madonna» το οποίο την ακολουθεί στα παρασκήνια της περιοδείας της. Με μόνο τα σημεία που δείχνει το show να είναι έγχρωμα, το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει το σκάνδαλο του Τορόντο, όπου η αστυνομία απειλούσε να συλλάβει τη Μαντόνα λόγω του «αυνανιστικού» χορευτικού του “Like A Virgin”, την ίδια να κάνει.. αχέμ.. άσεμνα πράγματα σε ένα μπουκάλι και θίγει τη σχέση της με τους γκέι χορευτές της, μεταξύ άλλων.  Η ταινία ήταν εισπρακτική επιτυχία, παρά το γεγονός ότι για ντοκιμαντέρ ήταν υπερβολικά στημένο.

Α League Of Their Own (1992)

Σε ένα διάλειμμα από την υπερσεξουαλική της περίοδο, η Μαντόνα πρωταγωνίστησε στο “A League Of Their Own”, δίπλα στον Τομ Χανκς και την Τζίνα Ντέιβις, που ήταν huge τότε (πού χάθηκες ρε Τζινάκι;). Θεωρείται από πολλούς μια από τις καλύτερες ερμηνείες της και η ταινία έχει λάβει μια αναγνώριση στις ΗΠΑ, δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς, ούτε την έχω δει κιόλας γιατί το θέμα της είναι το γυναικείο μπέηζμπωλ. Ή κάτι τέτοιο ανούσιο. Είναι αληθινή ιστορία πάντως και έχει και ωραίο σάουντρακ.

Evita (1996)

Αν η Μαντόνα είχε μια πραγματικά καλή στιγμή στη Μεγάλη Οθόνη, αυτή ήταν η Εβίτα, το μιούζικαλ του Άλαν Πάρκερ, σε μουσική Άντριου Λόιντ Βέμπερ. Η Βασίλισσα κάνει πραγματικά καλή δουλειά και ταυτίζεται με το ρόλο, σε σημείο που πολλοί την κατηγόρησαν ότι έπαιζε ένα χαρακτήρα πολύ κοντά στον εαυτό της. Παρ’ όλα αυτά κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Ά Γυναικείου Ρόλου για Κωμωδία ή Μιούζικαλ το 1997 και το τραγούδι που της έγραψε ο Βέμπερ έφτασε μέχρι τα Όσκαρ. Έχουμε όλοι παρατηρήσει μέχρι στιγμής ότι οι καλές στιγμές της Ματζάνας περιλαμβάνουν κάποιο τραγούδι, έτσι;

Οι χειρότερες

Shanghai Surprise (1986)

Σκηνοθετημένη από τον Τζιμ Γκοντάρ, η ταινία προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το γάμο του Σον Πεν με τη Μαντόνα και να κάνει κάτι σαν κατασκοπική περιπέτεια, στο οποίο βέβαια αποτυγχάνει οικτρά. Δεν ξέρω αν φταίει τόσο η καημένη η Μαντόνα ή αν το σενάριο δεν πολυβοηθάει, η ταινία πάντως δεν βλέπεται, δεν έχει ούτε κανένα τραγούδι της προκοπής να πεις ότι «α, δεν ήταν καλή, τουλάχιστον είχε ένα Causing A Commotion και χορεύαμε», όπως η επόμενη.

Who’s That Girl? (1987)

Όσα «Causing A Commotion» και να πεις Μαντονίτσα, δεν το σώζεις το “Who’s That Girl” του Τζέιμς Φόλεϊ. Φόλα εντελώς, η Μαντόνα παίζει μια τύπισσα με οξυζεναρισμένο μαλλί και μαύρο φρύδι (καμία αντίρρηση για το fashion statement) η οποία γκαρίζει σε όλη την ταινία, μασάει τσίχλα (πάλι!) σαν μυρηκαστικό και σε κάποια φάση προσπαθεί να ντυθεί ωραία και να γίνει κυρία αλλά το φρύδι εκεί. Ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι η Μαντόνα διάβαζε το σενάριο πέντε λεπτά πριν το γύρισμα και πάντα ήθελε να κρατήσουν την πρώτη λήψη από κάθε σκηνή, πράγμα που συνέβαλε (κατ’ αυτόν) στην αποτυχία του φιλμ.

Body Of Evidence (1993)

Προσπαθώντας να πατήσει στα χνάρια της Σάρον Στόουν, η Μαντόνα παίζει τη φαμ φατάλ Ρεμπέκα Κάρλσον στην ταινία του Ούλι Έντελ. Βέβαια, πέρασε και δεν ακούμπησε, καθώς τον ερωτισμό και την προστυχιά της Στόουν τον μιμήθηκε με πλαστική χυδαιότητα. Η πιο «σοκαριστική» σκηνή της ταινίας (και η πιο αξιομνημόνευτη) είναι αυτή που λιώνει κερί πάνω στον Γουίλιαμ Νταφόε, ο οποίος δεν ξέρω τι λάθος έκανε στην καριέρα του και κατέληξε να τρώει καυτό κερί στις ρώγες από τη Μαντόνα. Αποτυχία σε όλα τα επίπεδα, η μόνη «επιτυχία» για τη Βασίλισσα είναι ότι κέρδισε για άλλη μια φορά το Χρυσό Βατόμουρο. Πιάνει;

Swept Away (2002)

Όπως και με το “Shanghai Surprise”, η Ματζάνα όταν συνεργάζεται με τους συζύγους της, κάτι κάνει στραβά. Το remake της ομώνυμης Ιταλικής ταινίας του 1966 που σκηνοθέτησε ο τότε άντρας της Γκάι Ρίτσι είναι από τα χειρότερα πράγματα στον κόσμο, μαζί με τις παρανυχίδες και τον Τζάστιν Μπίμπερ. Ξύλινη ερμηνεία, άνευρη σκηνοθεσία, «φτιαχτός» ερωτισμός και άλλο ένα Χρυσό Βατόμουρο για την κυρία, δίκαιη τιμωρία για το «βιασμό» που υπέστη το “Fade Into You”. Τουλάχιστον ο Γκάι Ρίτσι εξιλεώθηκε με το «RocknRolla».

Filth and Wisdom (2008)

Εδώ πρόκειται για την πρώτη σκηνοθετική απόπειρα μιας γυναίκας που έχει βαρεθεί τη μουσική και θέλει να καταπιαστεί με κάτι άλλο, χωρίς να γνωρίζει ότι είναι καλή μόνο στη μουσική. Το «Filth And Wisdom» είναι μια ταινία μικρού μήκους για έναν μετανάστη που δουλεύει ως τραβεστί και τις συγκατοίκους του, μιας στρίπερ και μιας ιδιωτικής υπαλλήλου που ονειρεύεται να πάει στην Αφρική να βοηθήσει τα παιδιά. Αν δεν έχετε αναγουλιάσει, να προσθέσω ότι φυσικά ο μετανάστης – τραβεστί έχει πολύ φιλοσοφημένες απόψεις για τη ζωή, τις οποίες ακούει ο άτυχος που θα καθήσει να δει την ταινία. Πληροφοριακά, η δεύτερη σκηνοθετική της απόπειρα πήγε πολύ καλύτερα.

gif & pics source: 24.media.tumblr.com, madonnarama.com, styleite.com, 31.media.tumblr.com, hintmag.com

Γιώργος Παπαλάμπρος (@geor_pap)

http://www.savoirville.gr/πηγή μας 

και ευχαριστούμε για τα όμορφα αφιερώματα .!!