Επέστρεψα εδώ που ξεκινήσα να ξεδιπλώνω το συγγραφική μου -χαχα αχ ας το πούμε και έτσι - ταλέντο .
Αλλωστε το να γράφεις τις σκέψεις σου με ένα σωστό συντακτικό για να μπορεί και ο άλλος να καταλαβαίνει τι γράφεις θέλει ένα ταλέντο .
Η ζωή συνεχίζει να κυλά όμορφα και παραγωγικά και με σκέψεις που θα μοιράζομαι ξανά με τις Λιακαδίτσες .
Προς το παρόν προσπαθώ να μπώ στο mood της άνοιξης αλλά κάπου θα έχει το δρόμο η άνοιξη για να έρθει στην αθήνα.
Εχω δυσκολευτεί πολύ και στις μετακινήσεις μου και στις βόλτες μου με το σκύλο μου , ο δόλιος έχει φυτρώσει στο σπίτι . Αν και αύριο συνεχίσει ο καλός καιρός με τον ήλιο να ζεσταίνει το κοκαλάκι μας ....εεε θα πάρουμε δρόμους και στενά αύριο !
Σκέψεις πολλές καθώς γράφω και συνέχεια ένα θέμα με προβληματίζει , οι σχέσεις των 2 φύλων. Η πιο δύσκολη ενώ ταυτόχρονα και η πιο απλή σχέση στο πέρασμα των αιώνων και όμως μας παιδεύει όλους σε κάποια φάση της ζωής μας.
Μήπως τελικά φοβόμαστε να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας ;
Μήπως τα ψέμματα που λέμε σε μια σχέση που έχει βαλτώσει τα λέμε για μας ή για τους άλλους;
Μήπως τελικά είναι μύθος πως αν έχουμε παιδιά τα κάνουμε όλα για τα παιδιά μας με κόστος τη ψυχή τους αλλά και την ηρεμία τους ;
Γιατί τελικά δεν βρίσκουμε τη σωστή στιγμή το θάρρος να σταθούμε στα πόδια μας και να φύγουμε από μια κακή σχέση;
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα βασανίζουν το κεφαλάκι μου και δυσκολεύομαι να βρω απαντήσεις. Η αν βρω απαντήσεις φοβάμαι μήπως τελικά πληγώσουν . Αλλά αν πληγώσουν , ποιον πληγώνουν εμάς ή τον εγωισμό μας;
Θα σας αφήσω με αυτά τα ερωτήματα και θα τα πούμε ξανά την επόμενη φορά .
Φιλιά πολλά
Αλεξ
Σχόλια