Ήρθε και μου ζήτησε σκέτη βότκα σήμερα με 3 παγάκια. Το κατάλαβα αμέσως.Σβεντάς η αιτία.Πριν προλάβω να κλείσω τα καπάκι ,ζήτησε δεύτερο. Το γέμισα.
" ΄Επρεπε να το έχω καταλάβει.΄Ϊσως το σωστό ρήμα είναι ,η σωστή φράση δεν ήθελα να το καταλάβω,εθελοτυφλούσα . Τα τηλέφωνα που απαντούσε αμέσως και έβγαινε έξω για να έχει ησυχία . Το βλέμμα του που σοβάρευε στις επικονωνίες αυτές και πηγαινοερχόταν σαν το παιδί που το είχαν πιάσει να κάνει ζαβολιά.Οι συγκεκριμένες μέρες που βλεπόμασταν που μιλούσαμε στο τηλέφωνο,στο διαδίκτυο, τα σαββατοκύριακα και τα δεκαήμερα που ήταν εκτός πόλης.Στρατιωτικός είναι ,απαραίτητες οι "εξαφανίσεις" με λίγα λεπτά επικοινωνίας ,μετρημένα πάντα.Το γνώριζα .Ηξερα το τέλος από την αρχή .Δεν ήθελα να χάσω όμως τις κλεμμένες στιγμές ευτυχίας μαζί του.Δεν ήθελα να μην έχει και εκείνος τις δικές του στιγμές.Παντρεύτηκε γιατί εκείνη έμεινε έγκυος.Εχουν λευκό γάμο ,είναι μαζί για τα παιδιά. Ερωτεύτηκε ο κάβουρας στα γεράματα σε χρονική στιγμή που δεν το περίμενε.Είχε δώσει σύνταξη στην ζωή του νωρίς.Εννοείται πως κερδίζει ο λευκός γάμος γιατί πάντα δίνουμε ευκαιρίες και πόσο μάλιστα όταν μας φορτώνουν με ενοχές .
Έμεινα πίσω να μαζεύω τα κομμάτια μου. Αρκούμαι σε ότι μπορεί να μου δώσει ,την φιλία του και το ενδιαφέρον του αφού νοιάζεται για μένα .
Δεν ξέω μόνο αν νοιάζεται πραγματικά ή το κίνητrο του είναι οι ενοχές του. Δεν είναι αστείο ? Δύο άνθρωποι που ερωτεύτηκαν πολύ και βρήκαν την αδερφή ψυχή να είναι γνωστοί .Είναι τα αστεία της ζωής τελικά και δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω,πάλι.
Γέμισε μου το πάλι.Μιλήσαμε σήμερα ."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου