Μια νέα χρονιά μόλις έχει ξεκινήσει. Σκέψεις και συναισθήματα αφήσαμε πίσω και αυτά θα έχουμε και πάλι στο νέο αυτό ξεκινήμα .
Όλοι κάναμε τον απολογισμό μας κρυφά ή φανερά για την χρονιά που τελείωσε. ¨Αλλοι κοκορευτήκαμε στα χρονολόγια μας άλλοι σιωπηλά μας είπαμε μπράβο για ότι καταφέραμε.
Και καταφέραμε πολλά εαυτέ μου. Αφήστε σήμερα λιακάδες να με κανακέψω και να μου πω : Μπράβο κοριτσάρα. Τα κατάφερες μόνη σου . Στηρίχτηκες στα πόδια σου και σηκώθηκες από τον πάτο που είχες πιάσει. Ξαναγεννήθηκες σαν τον Φοίνικα. Αν με ρωτήσετε εύκολο ή δύσκολο θα σας πω πως πρόκειται για τους δυσκολότερους αγώνες ενός ανθρώπου.
Διάβασα ξανά μόνη μου και μπήκα στο πανεπιστήμιο . Αυτό είναι το μεγαλύτερο και καλύτερο μου κατόρθωμα. Παράλληλα με τα ιεκ έκανα το ακατόρθωτο, έγινα φοιτήτρια. Κοντά μου σε αυτή την προσπάθεια είχα τις συμμαθήτριες μου από τα ιεκ, την στήριξη και κατανόηση των περισσότερων καθηγητών μου και ελάχιστων φίλων. Δεν περίμενα να τα καταφέρω.
Γιατί ; Δεν είχα πιστέψει στον εαυτό μου και στις δυνάμεις μου. Το έκαναν όλοι οι άλλοι για μένα εκτός εμού. Περιέργο πλάσμα ο άνθρωπος είναι τελικά. Ειδικά όσοι πιστεύουμε σε όλους τους άλλους είμαστε εκεί για τα δύσκολα και τα εύκολα των άλλων και για μας ...τίποτα . Δεν αφήνουμε κάτι για εμάς. Ξοδευόμαστε και μας αφήνουμε απένταρους στην καρδιά στην ψυχή στις δυνάμεις μας.
Έτσι κύλησε η διετία της λιακαδένιας μου ζωής από το 2013 έως και πριν λίγες ώρες. Διαβάζοντας και προσπαθώντας να φτιάξω ξανά τη ζωή μου . Να βρω ένα νόημα, να βρω κάτι να πιαστώ να μην απασφαλίσω.
Παραμέλησα πολλά και κυρίως τον εαυτό μου σε άλλα ζητήματα αλλά δεν με ένοιαζε. Πέτυχα τον στόχο μου . Αυτό ήταν το καλύτερο μάθημα ζωής μετά την βάφτιση της πνευματικής μου κόρης.
Αυτό θέλω να σας πω σήμερα . Να πιστέψετε στον εαυτό σας και στην θέληση σας για το καλύτερο που μπορείτε να προσφέρετε στον εαυτό σας.
Προσωπικά πέρα του γεγονότος πως ξαναδίνω άλλη μια φορά εξετάσεις τον Μάη μου υποσχέθηκα να ξεκινήσω καιπάλι να γράφω στο ιστιολόγιο μου και να αναρτώ κάθε μέρα και μια φωτογραφία .
Ναι λίγο αλλάζει ύφος η Λιακαδίτσα. Είναι καιρός να ξαναβρεί τον εαυτό της .
Το οφείλω σε μένα.
Ανήκω σε μένα και στα όνειρα μου και στα 43 μου πια δεν θα αφήσω τίποτα να με πει πως δεν θα τα καταφέρω.
Σχόλια