"Είναι μερικά βράδυα που νιώθεις ότι το κεφάλι σου θα εκραγεί .Θα εκραγεί από το τρελό χορό των σκέψεων.
Ανάβεις τσιγάρο- κακιά συνήθεια αλλά νομίζεις πως σε αυτό τουλάχιστον σε ακούει χωρίς να σε κρίνει.
Τέλη νοέμβρη σήμερα κ ξημερώνει δεκέμβρης σε λιγότερο από τριάντα λεπτά.
Ματαία προσπαθείς να τον βγάλεις από το μυαλό σου.Ο,τι και να κάνεις να γεμίσεις χρόνο , η εικόνα του σε παραμονεύει.
Πρώτη αντίδραση ,χαμογελάς.Δεύτερη κίνηση ένα δάκρυ κυλά από το αριστερό μάτι.Η επιστήμη λέει ότι αυτό είναι που νιώθεις πραγματικά.είναι η δύναμη της σοφίας κ από το δεξί μάτι είναι η δύναμη η τη σοφίας.
Ετσι κι αλλιώς θα σκέφτεσαι καμμένο χαρτί είμαι ,είτε κλαίω από αριστερά είτε δεξία.Το δάκρυ κυλά.
Πρέπει να σταματήσω γιατί αν το αφήσω ελεύθερο το δάκρυ,θα αρχίσει πάλι το δράμα.
Αλλά από πότε το κενό της ψυχής σου είναι δράμα κ είναι κακό αυτό?
εφόσον συνειδητοποιημένα αντιλαμβάνεσαι το κενό σου ?
"χμ πάλι γλυκό μου ξανθό κεφαλάκι το ρίξαμε στην φιλοσοφία " κ αυτό απεδείχθει σύμφωνα με την τελευταία συνεδρία σου αναποτελεσματικό .
Αφού σου λείπει κ η καλημέρα που σου έλεγε κάθε πρωί από την αεροπορική βάση του ...αφού σου λείπει ο ήχος της φωνής του στην καληνύχτα του ...είδες πως τα φέρνει η ζωή? κάτι που ξεκίνησε ως παιχνίδι ως την κλασική φράση "αρκεί να περνάω καλά" την πάτησες κοριτσάκι.
Κ την πάτησες στα γεράματα,όπως λέμε γεροντοέρωτες.Κ εκείνος την πάτησε κ δεν το περίμενε πως θα του ξανασυμβεί.
Ετσι την πατάνε οι μεγάλοι άνθρωποι.Δεν υπάρχουν προειδοποιητικές πινακίδες ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΡΩΤΑΣ ΕΝ ΟΨΕΙ...αν και θα έπρεπε ,μπας και μας σταματούσε .
Αλλά από την άλλη όταν σου λένε "πρόσεχε τοίχος" εσύ πας και πέφτεις ντουγρού πάνω του.
Και μετά και μετά ? θα αναρωτιέστε όσοι το διαβάζετε.
Εεεε μαντέψτε ...το κλασικό no happy ending .
Και τόσο καιρό προσπαθείς να γεμίσεις το κενό της ψυχής σου,προσπαθείς να γιατρέψεις την συναισθηματική αναπηρία σου .
Γιατί όταν ερωτεύεσαι σε "μεγάλη" ηλικία κ ξέρεις πως έχεις βρει την αδερφή ψυχή ,το άλλο σου μισό, κ σου πήρε σχεδόν 20 χρόνια......εεε .....
μένεις συναισθηματικά ανάπηρος.
Και προσπαθείς.
Και απλά πορεύεσαι δίχως στόχο,απλά να βγάλεις την μέρα ,μία μέρα ακόμη με την κρυφή άρρωστη ελπίδα πως θα ξανακούσεις την φωνή του και θα δεις για μια φορά ακόμη τα μάτια που τόσο αγαπάς .
Και σκέφτεσαι αμέσως πως η ελπίδα είναι η μεγαλύτερη εγκεφαλική μαστούρα.Είναι ένας έμμεσος να μην δεχτείς ότι δεν πρόκειται να είστε ξανά μαζί ,τουλάχιστον σε αυτή τη ζωή.
Θες να πας έξω από το σπίτι του ,να του κλέψεις μία εικόνα του ακόμη. Σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα εκεί σε μια γωνιά για μια εικόνα του ακόμη για να την έχεις κι αυτή στο κουτάκι με τις αναμνήσεις σου.
Γιατί αυτό τουλάχιστον δεν μπορεί να στο πάρει κανένας.Μα και αυτός ο κανένας έχει τα δίκια του γιατί είναι σαν το σαράκι αυτή η ιστορία.Σε τρώει από τα μέσα σου,σιγά σιγά και θεριεύει.
Και θεριεύει και μεταμορφώνεται σε βρυκόλακα της ψυχής σου .Γιατί οι αγάπες που πεθαίνουν νωρίς δεν πάνε αγαπητοί μου ΠΟΥΘΕΝΑ,ούτε στην κόλαση ούτε στον παράδεισο.Εγκλωβίζονται στην μέση ,και εσύ νομίζεις-νομίσματα- πως το έχεις κρύψει,το έχεις ξεπεράσει.Απλά το κρύβεις στην ντουλάπα της ψυχής σου και σου πίνει το αίμα σιγά σιγά σαν το βρυκόλακα.
Οι μέρες κυλούν ή στο χειρότερο απλά περνούν.
καλό μήνα σε όλους να ευχηθώ.
το δώρο σας εύχομαι να είναι έχετε στην αγκαλιά σας εκείνον ή εκείνη που λαχταρά η καρδιά σας κ η ψυχή σας. Να έχετε στην αγκαλιά σας εκείνον που όταν κουλουριάζετε στον κάναπε στην αγκαλιά του τα υπόλοιπα της μέρας δείχνουν ασήμαντα γιατί είναι. τι να κάνεις τα πλούτη και τα υλικά αγαθά όταν η ψυχή σου είναι κενή?
Σχόλια